Morfologia języka polskiego

Celem przedmiotu jest:

1) Kształtowanie świadomości językowej studenta, tj. zdobycie przez niego wiedzy na temat struktury współczesnego języka polskiego, zależności zachodzących między jego elementami, istotnych zjawisk w nim zachodzących;;

2) zdobycie u m i e j ę t n o ś c i identyfikacji, samodzielnej analizy i interpretacji jednostek z poziomu morfologicznego języka (różnymi metodami);

3) Kształcenie umiejętności posługiwania się słownikami ogólnymi i gramatycznymi języka polskiego w wersji książkowej i elektronicznej.

Wykład i ćwiczenia mają tę samą problematykę, z tym że na wykładzie student otrzymuje uporządkowaną wiedzę z zakresu treści przedmiotowych w formie podawczej, którą następnie pod okiem prowadzącego ćwiczenia weryfikuje na podstawie przeczytanej literatury, dyskusji w grupie, wyników samodzielnych i zespołowych prac, a także wniosków z przeprowadzanych analiz morfologicznych (fleksyjnych i słowotwórczych) wprowadzonymi metodami.

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy

Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki humanistyczne, językoznawstwo

Rok i semestr studiów: semestr zimowy I roku

Wymagania wstępne: elementarna znajomość zagadnień z zakresu fleksji i słowotwórstwa języka polskiego

Liczba godzin zajęć dydaktycznych: 14 godz. wykładu; 45 godz. ćwiczeń

Metody dydaktyczne: przedmiot prowadzony jest z wykorzystaniem różnorodnych metod i technik dydaktycznych: wykładu z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, metody heurystycznej, metod aktywizujących, np. warsztatów grupowych, metody projektu, dyskusji

Punkty ECTS: 3

Bilans nakładu pracy studenta:

Uczestnictwo w wykładzie – 14 godz.

Udział w ćwiczeniach – 45 godz.

Samodzielna praca w domu (w tym przygotowanie prezentacji) –15 godz.

Przygotowanie do zaliczenia – 15 godz.

ŁĄCZNIE – 89 godz.

Wskaźniki ilościowe:

nakład pracy studenta związany z zajęciami:

- wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela - 59 godz. (2 p. ECTS);

- zajęciami o charakterze praktycznym - 45 godz. (1,5 p. ECTS);

Literatura podstawowa

1. M. Bańko, Wykłady z polskiej fleksji, Warszawa 2002.

2. Słownik gramatyki języka polskiego, red. W. Gruszczyński, J. Bralczyk, Warszawa 2002, hasła z morfologii.

3. D. Kopcińska, Gramatyka opisowa. Materiały do ćwiczeń, Warszawa 1996.

4. R. Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, Warszawa 1974.

5. Z. Saloni, Wstęp do koniugacji polskiej, Olsztyn 2000.

6. http://sgjp.pl/leksemy/#13589/a

Literatura uzupełniająca

1. J. Tokarski, Fleksja polska, Warszawa 1978.

2. R. Grzegorczykowa, J. Puzynina, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego, Warszawa 1979.

3. W. Mańczak, Ile rodzajów jest w polskim? „Język Polski” 1956, s. 116 – 121.

4. R. Laskowski, Od czego lepszy jest lepszy?, „Język Polski” 1977, s. 323–344.

5. Z. Saloni, Kategoria rodzaju we współczesnym języku polskim, [w:] Kategorie gramatyczne grup imiennych w języku polskim, Wrocław 1976, s. 43–106.

6. Z. Saloni, Klasyfikacja gramatyczna leksemów polskich, „Język Polski” 1974, s. 3–13 i 93–101.

7. K. Waszakowa, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego, Warszawa 1994.

.

obowiązkowe

Celem przedmiotu jest:

1) Kształtowanie świadomości językowej studenta, tj. zdobycie przez niego wiedzy na temat struktury współczesnego języka polskiego, zależności zachodzących między jego elementami, istotnych zjawisk w nim zachodzących;;

2) zdobycie u m i e j ę t n o ś c i identyfikacji, samodzielnej analizy i interpretacji jednostek z poziomu morfologicznego języka (różnymi metodami);

3) Kształcenie umiejętności posługiwania się słownikami ogólnymi i gramatycznymi języka polskiego w wersji książkowej i elektronicznej.

Wykład i ćwiczenia mają tę samą problematykę, z tym że na wykładzie student otrzymuje uporządkowaną wiedzę z zakresu treści przedmiotowych w formie podawczej, którą następnie pod okiem prowadzącego ćwiczenia weryfikuje na podstawie przeczytanej literatury, dyskusji w grupie, wyników samodzielnych i zespołowych prac, a także wniosków z przeprowadzanych analiz morfologicznych (fleksyjnych i słowotwórczych) wprowadzonymi metodami.

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy

Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki humanistyczne, językoznawstwo

Rok i semestr studiów: semestr zimowy I roku

Wymagania wstępne: elementarna znajomość zagadnień z zakresu fleksji i słowotwórstwa języka polskiego

Liczba godzin zajęć dydaktycznych: 14 godz. wykładu; 45 godz. ćwiczeń

Metody dydaktyczne: przedmiot prowadzony jest z wykorzystaniem różnorodnych metod i technik dydaktycznych: wykładu z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, metody heurystycznej, metod aktywizujących, np. warsztatów grupowych, metody projektu, dyskusji

Punkty ECTS: 3

Bilans nakładu pracy studenta:

Uczestnictwo w wykładzie – 14 godz.

Udział w ćwiczeniach – 45 godz.

Samodzielna praca w domu (w tym przygotowanie prezentacji) –15 godz.

Przygotowanie do zaliczenia – 15 godz.

ŁĄCZNIE – 89 godz.

Wskaźniki ilościowe:

nakład pracy studenta związany z zajęciami:

- wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela - 59 godz. (2 p. ECTS);

- zajęciami o charakterze praktycznym - 45 godz. (1,5 p. ECTS);

Literatura podstawowa

1. M. Bańko, Wykłady z polskiej fleksji, Warszawa 2002.

2. Słownik gramatyki języka polskiego, red. W. Gruszczyński, J. Bralczyk, Warszawa 2002, hasła z morfologii.

3. Z. Saloni, Wstęp do koniugacji polskiej, Olsztyn 2000.

4. M. Wiśniewski, I. Kaproń-Charzyńska, Morfologia współczesnego języka polskiego. Zagadnienia ogólne. Słowotwórstwo, Toruń 2024

5. http://sgjp.pl

Literatura uzupełniająca

1. J. Tokarski, Fleksja polska, Warszawa 1978.

2. R. Grzegorczykowa, J. Puzynina, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego, Warszawa 1979.

3. R. Laskowski, Od czego lepszy jest lepszy?, „Język Polski” 1977, s. 323–344.

4. Z. Saloni, Kategoria rodzaju we współczesnym języku polskim, [w:] Kategorie gramatyczne grup imiennych w języku polskim, Wrocław 1976, s. 43–106.

5. Z. Saloni, Klasyfikacja gramatyczna leksemów polskich, „Język Polski” 1974, s. 3–13 i 93–101.

6. K. Waszakowa, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego, Warszawa 1994.

.

obowiązkowe

Celem przedmiotu jest:

1) Kształtowanie świadomości językowej studenta, tj. zdobycie przez niego wiedzy na temat struktury współczesnego języka polskiego, zależności zachodzących między jego elementami, istotnych zjawisk w nim zachodzących;;

2) zdobycie u m i e j ę t n o ś c i identyfikacji, samodzielnej analizy i interpretacji jednostek z poziomu morfologicznego języka (różnymi metodami);

3) Kształcenie umiejętności posługiwania się słownikami ogólnymi i gramatycznymi języka polskiego w wersji książkowej i elektronicznej.

Wykład i ćwiczenia mają tę samą problematykę, z tym że na wykładzie student otrzymuje uporządkowaną wiedzę z zakresu treści przedmiotowych w formie podawczej, którą następnie pod okiem prowadzącego ćwiczenia weryfikuje na podstawie przeczytanej literatury, dyskusji w grupie, wyników samodzielnych i zespołowych prac, a także wniosków z przeprowadzanych analiz morfologicznych (fleksyjnych i słowotwórczych) wprowadzonymi metodami.

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy

Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki humanistyczne, językoznawstwo

Rok i semestr studiów: semestr zimowy I roku

Wymagania wstępne: elementarna znajomość zagadnień z zakresu fleksji i słowotwórstwa języka polskiego

Liczba godzin zajęć dydaktycznych: 14 godz. wykładu; 45 godz. ćwiczeń

Metody dydaktyczne: przedmiot prowadzony jest z wykorzystaniem różnorodnych metod i technik dydaktycznych: wykładu z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, metody heurystycznej, metod aktywizujących, np. warsztatów grupowych, metody projektu, dyskusji

Punkty ECTS: 3

Bilans nakładu pracy studenta:

Uczestnictwo w wykładzie – 14 godz.

Udział w ćwiczeniach – 45 godz.

Samodzielna praca w domu (w tym przygotowanie prezentacji) –15 godz.

Przygotowanie do zaliczenia – 15 godz.

ŁĄCZNIE – 89 godz.

Wskaźniki ilościowe:

nakład pracy studenta związany z zajęciami:

- wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela - 59 godz. (2 p. ECTS);

- zajęciami o charakterze praktycznym - 45 godz. (1,5 p. ECTS);

Literatura podstawowa

1. M. Bańko, Wykłady z polskiej fleksji, Warszawa 2002.

2. Słownik gramatyki języka polskiego, red. W. Gruszczyński, J. Bralczyk, Warszawa 2002, hasła z morfologii.

3. Z. Saloni, Wstęp do koniugacji polskiej, Olsztyn 2000.

4. M. Wiśniewski, I. Kaproń-Charzyńska, Morfologia współczesnego języka polskiego. Zagadnienia ogólne. Słowotwórstwo, Toruń 2024

5. http://sgjp.pl

Literatura uzupełniająca

1. J. Tokarski, Fleksja polska, Warszawa 1978.

2. R. Grzegorczykowa, J. Puzynina, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego, Warszawa 1979.

3. R. Laskowski, Od czego lepszy jest lepszy?, „Język Polski” 1977, s. 323–344.

4. Z. Saloni, Kategoria rodzaju we współczesnym języku polskim, [w:] Kategorie gramatyczne grup imiennych w języku polskim, Wrocław 1976, s. 43–106.

5. Z. Saloni, Klasyfikacja gramatyczna leksemów polskich, „Język Polski” 1974, s. 3–13 i 93–101.

6. K. Waszakowa, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego, Warszawa 1994.

.