Psychologia kliniczna

obowiązkowe

Celem zajęć jest zapoznanie z pogłębionymi zagadnieniami oraz najważniejszymi współczesnymi osiągnięciami psychologii klinicznej jako nauki stosowanej. Podczas zajęć przedstawiana jest problematyka zdrowia psychicznego, ogólnej i szczegółowej psychopatologii ze wskazaniem na symptomatologię zaburzeń emocjonalnych i zaburzeń rozwoju, ich etiologię i patomechanizmu.

Norma i jej rodzaje w psychologii klinicznej; diagnoza kliniczna i typy diagnozy; klasyfikacje zaburzeń psychicznych; wybrane ujęcia teoretyczne psychologii klinicznej: podejście psychodynamiczne, behawioralne, poznawcze, humanistyczne; zaburzenia osobowości; zaburzenia lękowe i afektywne; zaburzenia po stresie traumatycznym; zaburzenia jedzenia.

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: kierunkowy, obowiązkowy

Dziedzina: nauki społeczne, dyscyplina: pedagogika

Rok studiów/semestr: 1 rok 2st., semestr zimowy

Wymagania wstępne: brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: 15 godzin wykładu / 15 godzin ćwiczeń

Metody dydaktyczne: wykład, dyskusja, rozmowa, pogadanka, pokaz, analiza studium przypadku, dyskusja na podstawie przeczytanej literatury obowiązkowej, burza mózgów, praca z tekstem, praca indywidualna i grupowa, zadania tematyczne

Punkty ECTS: 4

Bilans nakładu pracy studenta:

- udział w zajęciach: 30 godz.

- udział w konsultacjach: 8 godz.

- przygotowanie do zajęć: 20 godz.

- przygotowanie opisu wybranego zaburzenia lub trudności rozwojowej: 10 godz.

- przygotowanie do zaliczenia i egzaminu: 33 godz.

- egzamin: 2 godz.

Razem: 100 godzin, co odpowiada 4 ECTS

Wskaźniki ilościowe:

Nakład pracy studenta związany z zajęciami: wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 40 godz. – 2 ECTS; niewymagającymi bezpośredniego kontaktu z nauczycielem: 63 godz. – 2.5 ECTS

Literatura obowiązkowa:

L. Cierpiałkowska, H. Sęk (2020). Psychologia kliniczna. Warszawa: WN PWN. Rozdziały: 3. Pojęcie normy, normalności i zdrowia, 14. Psychologia zaburzeń osobowości, 15. Psychologia zaburzeń lękowych i dysocjacyjnych, 17. Psychologia zaburzeń nastroju, 18. Psychologiczne następstwa stresu traumatycznego, 20. Psychologia zaburzeń odżywiania, 22. Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży

Heszen, I. (2013). Psychologia stresu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Rozdział 1. Co to jest stres? Od klasycznych do współczesnych koncepcji stresu.

KP7_WG6 ma pogłębioną wiedzę na temat biopsychospołecznych podstaw rozwoju człowieka w cyklu życia zarówno w aspekcie normatywnym, jak i psychopatologicznym

KP7_WK4 ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę na temat podstaw rozwoju psychicznego i jego zakłóceń; rozumie istotę zdrowia psychicznego oraz formy jego zaburzeń

KP7_UO1 posiada rozwinięte umiejętności badawcze: rozróżnia orientacje w metodologii badań psychologicznych, potrafi wyciągnąć adekwatne wnioski z diagnozy psychologicznej, rozumie istotę zastosowanych metod diagnostycznych w ocenie zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży oraz osób dorosłych

KP7_UO2 ma pogłębione umiejętności obserwowania, analizowania i oceniania wybranych aspektów zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży oraz osób dorosłych (wywiad, obserwacja, kwestionariuszowe metody przesiewowe)

KP7_UO3 potrafi sprawnie posługiwać się wybranymi ujęciami teoretycznymi w zakresie psychologii klinicznej w celu analizowania podejmowanych działań praktycznych w zakresie zdrowia psychicznego

wykład – zaliczenie pisemne na ocenę

ćwiczenia – ocena aktywności podczas zajęć, kolokwium w formie pisemnej