Dewiacje i patologie społeczne

obowiązkowe specjalnościowe

Treści wykładów i ćwiczeń obejmują prezentację i analizę dewiacyji i patologii społecznych jako konsekwencji zaburzeń biopsychicznych, społeczno-ekonomicznych i kulturowych jednostki.

Celem przedmiotu jest pogłębienie refleksji studentów nad funkcjonowaniem osób, grup czy społeczności w świecie realnym (oraz wirtualnym) a wykraczającym poza normy i reguły współżycia społecznego. Poza przybliżeniem kluczowych terminów z zakresu normy, dewiacji i patologii celem przedmiotu jest analiza i zrozumienie mechanizmów biologicznych, psychologicznych, społecznych i kulturowych determinujących funkcjonowanie współczesnego człowieka jako jednostki oraz członka społeczności. W tym kontekście w ramach zajęć refleksja sprowadzać się będzie do specyfiki trzech kategorii społecznych jednostek oraz grup uwikłanych w procesy denormatywne: sprawców aktów dewiacji i patologii, ich ofiar oraz reprezentantów służb społecznych niosących pomoc, wsparcie, oraz zapewniających interwencje terapeutyczne. Zagadnienia związane z dewiacjami i patologiami społecznymi bedą analizowane w perspektywie indywidualnej (samobójstwa, uzależnienia), rodziny (rodziny dysfunkcyjne, rozpad rodziny) grup społecznych (gangi, grupy subkulturowe, white collars crime) społeczności lokalnych (bezrobocie, ubóstwo ) oraz procesów globalnych (przemyt i handel ludźmi, postkolonializm w studiach nad dewiacjami). Poza charakterystyką zjawisk dokonana zostanie analiza strategii oraz działań podejmowanych na rzecz minimalizacji dewiacji oraz patologii społecznych.

Punkty ECTS: 4

Bilans nakładu pracy studenta:

Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

Udział w wykładach 10 godz.

Udział w ćwiczeniach 15 godz.

Udział w konsultacjach 30 godz.

RAZEM 55 godzin

Samodzielna praca studenta:

Przygotowanie do zajęć: 15 godz.

Przygotowanie do kolokwium 20 godz.

Przygotowanie tematu i jego prezenracja 10 godz.

RAZEM 45 godzin

Godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 godzin

100 godzin : 25 godzin = 4.00 ECTS

Dutton, D.G. (2001). Przemoc w rodzinie. Warszawa: Diogenes.

Dymek-Balcerek, K. (2000) Patologie zachowań społecznych. Radom: Wydawnictwo Politechniki Radomskiej.

Jarosz, M. (2005). Wygrani i przegrani polskiej transformacji. Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN.

Kozak, S. (2007). Patologie wśród dzieci i młodzieży: leczenie i profilaktyka. Warszawa.

Mazur, J. (2002). Przemoc w rodzinie. Teoria i rzeczywistość. Warszawa: Żak.

Niewiadomska, I., Kalinowski M. (2010). Skazani na wykluczenie. Lublin: Wydawnictwo Naukowe KUL.

Pierzchała K., Cekiera Cz. (2009). Człowiek a patologie społeczne. Toruń.

Pospiszyl, I. (2008). Patologie społeczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Pospiszyl, I. (red.) (2015). Zachowania dewiacyjne dziewcząt i kobiet. Łódź: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno - Ekonomicznej w Łodzi.

Siemaszko, A. (1993). Granice tolerancji. O teoriach zachowań dewiacyjnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Turecka, M. (2005). Czynniki zwiększające ryzyko i zapobiegające przemocy seksualnej. Seksuologia Polska, nr 3, 2, s. 45-51.

Urban, B. (red.) (2001). Dewiacje wśród młodzieży: uwarunkowania i profilaktyka, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Urban, B. (2005). Zachowanie dewiacyjne młodzieży w interakcjach rówieśniczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

fakultatywne

Materiały prezentowane w ramach wykładów i ćwiczeń obejmują prezentację i analizę dewiacji i patologii społecznych jako konsekwencji zaburzeń biopsychicznych, społeczno-ekonomicznych i kulturowych jednostki.

Za główny cel przedmiotu zakłada się rozbudzenie refleksji studentów na temat funkcjonowania jednostek, grup oraz społeczności, które przekraczają przyjęte normy społeczne, zarówno w świecie rzeczywistym, jak i wirtualnym. Zajęcia mają na celu zapoznanie studentów z kluczowymi pojęciami dotyczącymi norm, dewiacji i patologii oraz analizę i zrozumienie mechanizmów biologicznych, psychologicznych, społecznych i kulturowych wpływających na życie współczesnego człowieka jako jednostki i członka społeczności. W trakcie zajęć omawiane będą trzy grupy społeczne uwikłane w procesy denormatywne: sprawcy dewiacji i patologii, ich ofiary oraz pracownicy służb społecznych świadczący wsparcie i terapię. Tematyka kursu obejmuje analizę dewiacji i patologii społecznych na poziomie indywidualnym (np. samobójstwa, uzależnienia), rodzinnym (rodziny dysfunkcyjne), grupowym (gangi, grupy subkulturowe, przestępstwa białych kołnierzyków), lokalnym (bezrobocie, ubóstwo) oraz globalnym (przemyt ludzi, postkolonializm w badaniach nad dewiacjami). Oprócz omówienia samych zjawisk, tematyka zajęć obejmuje również analizę strategii i działań na rzecz redukcji dewiacji i patologii społecznych.

Punkty ECTS: 4

Bilans nakładu pracy studenta:

Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

Udział w wykładach 10 godz.

Udział w ćwiczeniach 15 godz.

Udział w konsultacjach 30 godz.

RAZEM 55 godzin

Samodzielna praca studenta:

Przygotowanie do zajęć: 15 godz.

Przygotowanie do kolokwium 20 godz.

Przygotowanie tematu i jego prezentacja10 godz.

RAZEM 45 godzin

Godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 godzin

100 godzin : 25 godzin = 4.00 ECTS

Dutton, D.G. (2001). Przemoc w rodzinie. Warszawa: Diogenes.

Jarosz, M. (2005). Wygrani i przegrani polskiej transformacji. Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN.

Kozak, S. (2007). Patologie wśród dzieci i młodzieży: leczenie i profilaktyka. Warszawa.

Lendzion, A., (2013). Patologie środowiska życia dziecka. [w:] J. Daszykowska, A. Łuczyńska (red.), Dziecko w przestrzeni życia społecznego. Stalowa Wola.

Mazur, J. (2002). Przemoc w rodzinie. Teoria i rzeczywistość. Warszawa: Żak.

Niewiadomska, I., Kalinowski M. (2010). Skazani na wykluczenie. Lublin: Wydawnictwo Naukowe KUL.

Pierzchała K., Cekiera Cz. (2009). Człowiek a patologie społeczne. Toruń.

Pospiszyl, I. (2008). Patologie społeczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Pospiszyl, I. (red.) (2015). Zachowania dewiacyjne dziewcząt i kobiet. Łódź: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno - Ekonomicznej w Łodzi.

Turecka, M. (2005). Czynniki zwiększające ryzyko i zapobiegające przemocy seksualnej. Seksuologia Polska, nr 3, 2, s. 45-51.

Urban, B. (red.) (2001). Dewiacje wśród młodzieży: uwarunkowania i profilaktyka, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Urban, B. (2005). Zachowanie dewiacyjne młodzieży w interakcjach rówieśniczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Urbanek. A., Zbroszczyk, D., Grubicka, J. (2021). Patologie społeczne, Słupsk: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku.