Podstawy resocjalizacji dorosłych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 380-RS1-2JDC |
Kod Erasmus / ISCED: |
05.0
|
Nazwa przedmiotu: | Podstawy resocjalizacji dorosłych |
Jednostka: | Wydział Nauk o Edukacji |
Grupy: |
2 rok 1st. RES stac. sem. letni |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Celem realizacji treści przedmiotu jest zapoznanie słuchaczy z kluczowymi zagadnieniami dotyczącymi procesu kształtowania prospołecznych cech i eliminacji zachowań patologicznych dorosłych nieprzystosowanych społecznie, w celu ich optymalnego i twórczego funkcjonowania społecznego, a także formami oddziaływań resocjalizacyjnych, w tym wychowawczych, edukacyjnych i terapeutycznych. |
Tryb prowadzenia przedmiotu: | w sali |
Skrócony opis: |
Proces resocjalizacji dorosłych może mieć wymiar instytucjonalny lub pozainstytucjonalny. W pierwszym przypadku dotyczy izolacji penitencjarnej, stąd też istotne jest przekazanie słuchaczom wiedzy z zakresu m.in. organizacji systemu kary pozbawienia wolności, specyfiki funkcjonowania więzienia jako instytucji totalnej, form pracy z osadzonymi, w tym oddziaływań penitencjarnych i pomocy postpenitencjarnej. Z drugiej strony słuchacze zostaną zaznajomieni z alternatywnym do formy instytucjonalnej, środkiem resocjalizacyjnych, jakim jest probacja, która w kontekście badań świadczących o niskiej skuteczności bezwzględnego stosowania kar pozbawienia wolności,jest nadzieją na efektywną resocjalizację w środowisku wolnościowym. |
Pełny opis: |
Profil studiów: ogólnoakademicki Forma studiów: studia stacjonarne Rodzaj przedmiotu: specjalnościowy Dziedzina i dyscyplina nauki: pedagogika Rok studiów/semestr: II rok I stopnia/ semestr czwarty, letni Wymagania wstępne: Znajomość zagadnień z następujących obszarów: pedagogika resocjalizacyjna, pedagogika społeczna, socjologia ogólna, psychologia ogólna. Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenie zajęć: 30 godzin ćwiczeń. Metody dydaktyczne: warsztaty grupowe, metoda przypadków, dyskusja dydaktyczna. Punkty ECTS:3 Bilans nakładu pracy studenta: Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: Udział w ćwiczeniach – 30godzin Konsultacje z nauczycielem akademickim – 10 godzin Razem: 40 godzin Samodzielna praca studenta: Przygotowanie prezentacji wybranego tematu/zagadnienia: 15 godzin Przygotowanie do ćwiczeń – 15 godzin Przygotowanie do kolokwium – 20 godzin Razem: 50 godzin OGÓŁEM: 90 godzin Wskaźniki ilościowe: Nakład pracy studenta związany z zajęciami: - wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 40h; min 25 = 1,6 ECTS, max 30 = 1,33 ECTS - o charakterze praktycznym 50h; min 25 = 2 ECTS, max 30 = 1,67 ECTS |
Literatura: |
Bartkowicz, Z., Węgliński, A. (red.), (2013). Pedagogika resocjalizacyjna wobec współczesnych zagrożeń. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie - Skłodowskiej. Chojecka, J. (2014). Kobieta w więzieniu i jej resocjalizacja – zamierzenia a rzeczywistość. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Chańko, A. (2023). Skazane kobiety w świecie więziennym. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku. Cieślikowska-Ryczko, A. (2023). Dorosłe dzieci więźniów. Analiza doświadczeń biograficznych. Łódź: Wydawnictwo Ubniwersytetu Łódzkiego. Ciosek, M. (1993). Izolacja więzienna. Gdańsk: GWP. Ciosek, M. (1996). Człowiek w obliczu izolacji więziennej. Gdańsk: Wydawnictwo Stella Maris. Ciosek, M., Pastwa – Wojciechowska, B. (red.) (2016). Psychologia penitencjarna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Gucwa-Porębska, K. (2020). Funkcjonowanie społeczne osadzonych w systemie dozoru elektronicznego. Uwarunkowania rodzinne i środowiskowe. Warszawa: Difin. Goffman, E. (2011). Instytucje totalne. O pacjentach szpitali psychiatrycznych i mieszkańcach innych instytucji totalnych. Gdańsk: GWP. Kamiński, M. M. (2006). Gry więzienne. Tragikomiczny świat polskiego więzienia. Warszawa: Oficyna Naukowa. Kędzierski, W. (2021). Penitencjarystyka z resocjalizacją instytucjonalną. Historia – stan obecny. Warszawa: Difin. Kowalczyk, M., Mackojć, D. (red.) (2021). Karanie, terapia, resocjalizacja. W poszukiwaniu najlepszych rozwiązań. Toruń: Wydawnictwo UMK. Kuć, M. (2011). Prawne podstawy resocjalizacji. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. Machel, H. (2003). Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna. Gdańsk: Wydawnictwo Arche. Machel, H. (2006). Sens i bezsens resocjalizacji penitencjarnej - casus polski. Studium penitencjarno - pedagogiczne. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. Miszewski, K. (2018). Zabójcy w więzieniu. Adaptacja więźniów długoterminowych do warunków izolacji. Warszawa: Oficyna Naukowa. Moczydłowski, P. (2012). Drugie życie więzienia. Warszawa: Oficyna Naukowa. Niełaczna, M., Klimczak, J. (red.) (2022). Dożywotni więźniowie. Najlepsi z najgorszych i źli stale. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego. Pindel, E. (2019). Proces readaptacji społecznej sprawców przestępstw. Od zakładu kanrego do życia na wolności. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Poklek, R. (2018). Zarys psychologii penitencjarnej. Warszawa: Wydawnictwo Difin. Pospiszyl, K. (2021). Terapia przestępców seksualnych. Przesłanki teoretyczne, diagnoza i organizacja. Warszawa: Wydawnictwo DiG. Przybyliński, S. (2005). Podkultura więzienna - wielowymiarowość rzeczywistości penitencjarnej. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Przybyliński, S. (2012). Więźniowie niebezpieczni. Ukryty świat penitencjarny. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Snopek, M. (2018). Więźniowie poszkodowani - psychospołeczne funkcjonowanie osób zdegradowanych w przestrzeni penitencjarnej. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Stępniak, P. (2021). Więzienie ten dom (mało) dobry. Oblicza i problemy współczesności. Warszawa: Difin. Szczepanik, R. (2015). Stawanie się recydywistą. Kariery instytucjonalne osób powracających do przestępczości. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. Szymanowska, A. (2003). Więzienie i co dalej? Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak. Toroń, B. (2013) Przestępczość skazanych kobiet i mężczyzn w perspektywie biograficznej. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Wybrane artykuły naukowe: Arczewska, M. (2020). Więzienne matki. Pomiędzy zachowaniem przywiązaniowym a transmisją międzypokoleniową. Prawo w Działaniu. Sprawy cywilne nr 42, s. 9-37. Bałandynowicz, A. (2011). Kryzys polskiego systemu penitencjarnego a próba jego reformowania z pozycji rewolucji, a nie stagnacji. Probacja nr 2, s. 43-58. Borucka, A., Ostaszewski, K. (2008). Koncepcja resilience. Kluczowe pojęcia i wybrane zagadnienia. Medycyna Wieku Rozwojowego nr 12, s. 31-42. Chańko-Kraszewska, A. (2021). Osobowościowe uwarunkowania skazanych a proces ich adaptacji do warunków izolacji więziennej. Resocjalizacja Polska nr 22, s. 623-643. Konopczyński, M. (2012). Trzy mity resocjalizacyjne - Wstęp do rocznika. Resocjalizacja Polska nr 3, s. 13-15. Kwiatkowski, B. (2019). Przeżycia traumatyczne osób pozbawionych wolności i ich konsekwencje: funkcjonalne wsparcie psychologiczne i społeczne dla osadzonych po doznanej traumie. Polskie Forum Psychologiczne, tom 27, nr 2, s. 202-220. Machel, H. (2014). Przestępczość kobiet i wobec kobiet - spojrzenie kryminologiczne i - penitencjarne. Resocjalizacja Polska nr 8, s. 13-25. Małek, S. (2009). Postawy więźniów wobec prawa i przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości. Przegląd więziennictwa polskiego nr 62-63, s. 95-102. Małek, S. (2009). Prizonizacja w grupie mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności. Przegląd więziennictwa Polskiego nr 64/65, s. 135-149. Inne: Ciosek, M., Piotrowski, J. M. (2016). Izolacja więzienna jako złożona sytuacja trudna. W: M. Ciosek, B. Pastwa - Wojciechowska(red.), Psychologia penitencjarna (s. 440-452). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Dubiel, K. (2004). Przeludnienie jednostek penitencjarnych determinantą realizacji międzynarodowych standardów wykonania kary pozbawienia wolności. W: F. Kozaczuk (red.). Resocjalizacja instytucjonalna: perspektywy i zagrożenia (s. 48-56). Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego. Dubiel, K. (2009). Środki oddziaływania penitencjarnego. W: T. Szymanowski (red.), Księga jubileuszowa więziennictwa polskiego 1989 - 2009 (s. 201-214). Warszawa: Centralny Zarząd Służby Więziennej. Kościelski K. (2004). Wykonywanie kary pozbawienia wolności wobec kobiet. W: G. Miłkowska (red.), Następstwa wykluczenia społecznego dla kobiet, dzieci i rodzin - wybrane zagadnienia (s. Zielona Góra.: Stowarzyszenie Penitencjarne Patronat. Marczak, M. (2010). Przestępczość oraz funkcjonowanie mężczyzn i kobiet w warunkach izolacji więziennej – odmienność w kontekście płci. W: S. Przybyliński (red.), Niebanalny wymiar resocjalizacji penitencjarnej. Heurystyczny wymiar ludzkiej egzystencji (s. 51-57). Toruń: Wydawnictwo Akapit. MichalczewskI, A. (2019). Wykonywanie kary pozbawienia wolności w systemi dozoru elektronicznego, W: A. Nawój-Śleszyńska, A. Leszczyńska (red.). Współczesne problemy i perspektywy więziennictwa (s. 57-64). Łódź: Wyd. UŁ. Matnia, J. (2019). Kontrowersje wokół wykonywania kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego W: A. Nawój-Śleszyńska, A. Leszczyńska (red.). Współczesne problemy i perspektywy więziennictwa (s. 65-72). Łódź: Wyd. UŁ. Piotrowski, J. M., Ciosek, M. (2016). Izolacja więzienna jako złożona sytuacja trudna. W: M. Ciosek. B. Pastwa-Wojciechowska (red.), Psychologia penitencjarna (s. 428-460). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Szczepańska – Szczepaniak, A. (2015). Długoterminowa kara pozbawienia wolności - cele, funkcje, zagrożenia i oczekiwania. Probacja, 2015, nr 3, s.123-142. Szymanowska, A. (2006). Czynniki sprzyjające i utrudniające readaptację społeczną recydywistów. W: H. Machel (red.), Wykonywanie kary pozbawienia wolności w Polsce - w poszukiwaniu skuteczności (s. 190-212). Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego. Toroń - Fórmanek, B. (2020). Bezpieczeństwo skazanych kobiet w jednostkach penitencjarnych. Resocjalizacja Polska 20/2020, s. 213-229. |
Efekty uczenia się: |
KA6_WG1 Student zna elementarną terminologię używaną w pedagogice resocjalizacyjnej i rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych. KA6_WG5 Student ma podstawową wiedzę na temat rozwoju człowieka, potencjałów oraz potencjalnych zaburzeń w cyklu życia zarówno w aspekcie biologicznym, jak i psychologicznym oraz społecznym. KA6_WK8 Student ma podstawową wiedzę o uczestnikach działalności edukacyjnej, wychowawczej, resocjalizacyjnej, kulturalnej i terapeutycznej, realizowanych w obrębie instytucji penitencjarnych. KA6_WK9 Student ma elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań, normach, procedurach stosowanych w różnych obszarach działalności resocjalizacyjnej i penitencjarnej. KA6_UK4 Student potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z różnymi sferami działalności resocjalizacyjnej ukierunkowanej na osoby dorosłe. KA6_UU2 Student potrafi animować prace nad rozwojem uczestników procesów resocjalizacyjnych osób dorosłych oraz wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy, a także inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe życie. KA6_KO3 Student jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania z zakresu resocjalizacjii i readaptacji społecznej i jest zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i nie będącymi specjalistami w danej dziedzinie. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocenianie ciągłe. Kryteria zaliczenia: obecność na zajęciach, aktywność na zajęciach, przygotowanie i realizacja zajęć - wybranego tematu z obszaru resocjalizacji osób dorosłych, zaliczenie kolokwium pisemnego na poziomie min. 51%. |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2023/24" (zakończony)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-06-30 |
Przejdź do planu
PN CW
CW
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Anna Chańko-Kraszewska | |
Prowadzący grup: | Anna Chańko-Kraszewska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
Skrócony opis: |
Proces resocjalizacji dorosłych może mieć wymiar instytucjonalny lub pozainstytucjonalny. W pierwszym przypadku dotyczy izolacji penitencjarnej, stąd też istotne jest przekazanie słuchaczom wiedzy z zakresu m.in. organizacji systemu kary pozbawienia wolności, specyfiki funkcjonowania więzienia jako instytucji totalnej, form pracy z osadzonymi, w tym oddziaływań penitencjarnych i pomocy postpenitencjarnej. Z drugiej strony słuchacze zostaną zaznajomieni z alternatywnym do formy instytucjonalnej, środkiem resocjalizacyjnych, jakim jest probacja, która w kontekście badań świadczących o niskiej skuteczności bezwzględnego stosowania kar pozbawienia wolności,jest nadzieją na efektywną resocjalizację w środowisku wolnościowym. |
|
Pełny opis: |
Profil studiów: ogólnoakademicki Forma studiów: studia stacjonarne Rodzaj przedmiotu: specjalnościowy Dziedzina i dyscyplina nauki: pedagogika Rok studiów/semestr: II rok I stopnia/ semestr czwarty, letni Wymagania wstępne: Znajomość zagadnień z następujących obszarów: pedagogika resocjalizacyjna, pedagogika społeczna, socjologia ogólna, psychologia ogólna. Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenie zajęć: 30 godzin ćwiczeń. Metody dydaktyczne: warsztaty grupowe, metoda przypadków, dyskusja dydaktyczna. Punkty ECTS:3 Bilans nakładu pracy studenta: Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: Udział w ćwiczeniach – 30godzin Konsultacje z nauczycielem akademickim – 10 godzin Razem: 40 godzin Samodzielna praca studenta: Przygotowanie prezentacji wybranego tematu/zagadnienia: 15 godzin Przygotowanie do ćwiczeń – 15 godzin Przygotowanie do kolokwium – 20 godzin Razem: 50 godzin OGÓŁEM: 90 godzin Wskaźniki ilościowe: Nakład pracy studenta związany z zajęciami: - wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 40h; min 25 = 1,6 ECTS, max 30 = 1,33 ECTS - o charakterze praktycznym 50h; min 25 = 2 ECTS, max 30 = 1,67 ECTS |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa: Goffman, E. (2011). Instytucje totalne. O pacjentach szpitali psychiatrycznych i mieszkańcach innych instytucji totalnych. Gdańsk: GWP. Przybyliński, S. (2005). Podkultura więzienna – wielowymiarowość rzeczywistości penitencjarnej. Kraków: Impuls. Kuć, M. (2011). Prawne podstawy resocjalizacji. Warszawa: Wyd. C.H. Beck. Kędzierski, W. (2021). Penitencjarystyka z resocjalizacją instytucjonalną. Historia – stan obecny. Warszawa: Difin. Stępniak, P. (2021). Więzienie ten dom (mało) dobry. Oblicza i problemy współczesności. Warszawa: Difin. Kwiatkowski, B. (2019). Przeżycia traumatyczne osób pozbawionych wolności i ich konsekwencje: funkcjonalne wsparcie psychologiczne i społeczne dla osadzonych po doznanej traumie. Polskie Forum Psychologiczne, tom 27, nr 2, s. 202-220. Przybyliński, S. (2005). Podkultura więzienna – wielowymiarowość rzeczywistości penitencjarnej. Kraków: Impuls. Kamiński, M. M. (2006). Gry więzienne. Tragikomiczny świat polskiego więzienia. Warszawa: Oficyna Naukowa. Migała, P. (2012). Podkultura więzienna jako przykład nieformalnej grupy społecznej. W: S. Ćmiel (red.). Przestępczość nieletnich – teoria i praktyka (s. 323-347). Józefów: Wyd. Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi. Kaczorowska, K. (2019). Podkultura więzienna. W: J. Helios, W. Jedlecka, A. Kwieciński (red.), Prawo wobec wyzwań współczesności: z zagadnień nauk penalnych (s. 107-116). Wrocław: Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego. Snopek, M. (2018). Więźniowie poszkodowani – psychospołeczne funkcjonowanie osób zdegradowanych w przestrzeni penitencjarnej. Kraków: Wyd. Impuls. Przybyliński, S. (2012). Więźniowie niebezpieczni. Ukryty świat penitencjarny. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. Gordon, M. (2006). Resocjalizacja skazanych z zaburzeniami psychicznymi- możliwości i ograniczenia. W: H. Machel (red.) Wykonywanie kary pozbawienia wolności w Polsce – w poszukiwaniu skuteczności (s. 207-216). Gdańsk: Wyd. UG. Ciosek, M., Pastwa-Wojciechowska, B. (red.) (2016). Psychologia penitencjarna. Warszawa: PWN. Chańko-Kraszewska, A. (2023). Skazane kobiety w świecie więziennym. Białystok: Wyd. UwB. Arczewska, M. (2020). Więzienne matki. Pomiędzy zachowaniem przywiązaniowym a transmisją międzypokoleniową. Prawo w Działaniu. Sprawy cywilne nr 42, s. 9-37. Biela-Cywka, M. (2023). Konstrukcje tożsamości kobiet odbywających karę pozbawienia wolności. Studium socjopedagogiczne na przykładzie Zakładu Karnego w Krzywańcu (praca doktorska - dostęp online). Miszewski, K. (2016). Zabójcy w więzieniu. Adaptacja więźniów długoterminowych do warunków izolacji. Warszawa: Oficyna Naukowa. Szczepanik, R. (2015). Stawanie się recydywistą. Kariery instytucjonalne osób powracających do przestępczości. Łódź: Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego. Michalczewsk, A. (2019). Wykonywanie kary pozbawienia wolności w systemi dozoru elektronicznego, W: A. Nawój-Śleszyńska, A. Leszczyńska (red.). Współczesne problemy i perspektywy więziennictwa (s. 57-64). Łódź: Wyd. UŁ. Matnia, J. (2019). Kontrowersje wokół wykonywania kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego W: A. Nawój-Śleszyńska, A. Leszczyńska (red.). Współczesne problemy i perspektywy więziennictwa (s. 65-72). Łódź: Wyd. UŁ. Gucwa-Porębska, K. (2020). Funkcjonowanie społeczne osadzonych w systemie dozoru elektronicznego. Uwarunkowania rodzinne i środowiskowe. Warszawa: Difin,. Bałandynowicz, A. (2010). Wielopasmowa teoria resocjalizacji z udziałem społeczeństwa. Resocjalizacja Polska na 1, s. 121-156. Deka, R. (2017) Readaptacja społeczna skazanych jako jeden z warunków bezpieczeństwa społeczności lokalnych. W: P. Frąckowiak, M. Szykut (red.). Wielowymiarowość profilaktyki, resocjalizacji i readaptacji społecznej. Tradycja, współczesność i perspektywy inicjatyw probacyjnych. Toruń: Wyd. Akapit. Pindel, E. (2019). Proces readaptacji społecznej sprawców przestępstw. Od zakładu kanrego do życia na wolności. Kraków: Wyd. Impuls. Literatura uzupełniająca: Ambrozik, W., Kieszkowska, A., Sawicki, K. (red.) (2018). Współczesne dylematy resocjalizacyjne. W stronę twórczej resocjalizacji. Księga Jubileuszowa dedykowana Profesorowi Markowi Konopczyńskiemu. Warszawa: Wydawnictwo Impuls. Bałandynowicz, A. (1995). Probacja. Wychowanie do wolności. Warszawa: Wydawnictwo Primum. Bałandynowicz, A. (2009). Destygmatyzacja i wychodzenie z opresji skazanych w warunkach kurateli sądowej a ich readaptacja społeczna. W: F. Kozaczuk (red.), Zagadnienia readaptacji społecznej skazanych (s. 21-44). Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego. Bałandynowicz, A. (2011). Kryzys polskiego systemu penitencjarnego a próba jego reformowania z pozycji rewolucji, a nie stagnacji, Probacja 2/2011, s. 43-58. Bartkowicz, Z. (2008). Skuteczna resocjalizacja w perspektywie aksjologicznej i pomiarowej. W: Z. Bartkowicz, A. Węgliński (red.). Skuteczna resocjalizacja. Doświadczenia i propozycje (s. 24-32). Lublin: Wydawnictwo UMCS. Bartkowicz, Z., Węgliński, A. (red.), (2013). Pedagogika resocjalizacyjna wobec współczesnych zagrożeń. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie - Skłodowskiej. Chańko-Kraszewska, A. (2021). Osobowościowe uwarunkowania skazanych a proces ich adaptacji do warunków izolacji więziennej, Resocjalizacja Polska nr 22/2021, s. 623-643. Chojecka, J. (2014). Kobieta w więzieniu i jej resocjalizacja – zamierzenia a rzeczywistość. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Ciosek, M. (1993). Izolacja więzienna. Gdańsk: GWP. Ciosek, M. (1996). Człowiek w obliczu izolacji więziennej. Gdańsk: Wydawnictwo Stella Maris. Ciosek, M. (2001). Psychologia sądowa i penitencjarna. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis. Ciosek, M., Piotrowski, J. M. (2016). Izolacja więzienna jako złożona sytuacja trudna. W: M. Ciosek, B. Pastwa - Wojciechowska(red.), Psychologia penitencjarna (s. 440-452). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Dubiel, K. (2004). Przeludnienie jednostek penitencjarnych determinantą realizacji międzynarodowych standardów wykonania kary pozbawienia wolności. W: F. Kozaczuk (red.). Resocjalizacja instytucjonalna: perspektywy i zagrożenia (s. 48-56). Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego. Dubiel, K. (2009). Środki oddziaływania penitencjarnego. W: T. Szymanowski (red.), Księga jubileuszowa więziennictwa polskiego 1989 - 2009 (s. 201-214). Warszawa: Centralny Zarząd Służby Więziennej. Konopczyński, M. (2009). Metody twórczej resocjalizacji: teoria i praktyka wychowawcza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Konopczyński, M. (2012). Trzy mity resocjalizacyjne - Wstęp do rocznika. Resocjalizacja Polska nr 3/2012, s. 13-15. Machel, H. (2003). Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna. Gdańsk: Wydawnictwo Arche. Machel, H. (2006). Sens i bezsens resocjalizacji penitencjarnej - casus polski. Studium penitencjarno - pedagogiczne. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. Machel, H. (2014). Przestępczość kobiet i wobec kobiet - spojrzenie kryminologiczne i - penitencjarne. Resocjalizacja Polska 8/2014, s. 13-25. Małek, S. (2009). Postawy więźniów wobec prawa i przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości. Przegląd więziennictwa polskiego nr 62-63, s. 95-102. Małek, S. (2009). Prizonizacja w grupie mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności. Przegląd więziennictwa Polskiego 2009, nr 64/65, s. 135-149. Marczak, M. (2010). Przestępczość oraz funkcjonowanie mężczyzn i kobiet w warunkach izolacji więziennej – odmienność w kontekście płci. W: S. Przybyliński (red.), Niebanalny wymiar resocjalizacji penitencjarnej. Heurystyczny wymiar ludzkiej egzystencji (s. 51-57). Toruń: Wydawnictwo Akapit. Moczydłowski, P. (2012). Drugie życie więzienia. Warszawa: Oficyna Naukowa. Piotrowski, J. M., Ciosek, M. (2016). Izolacja więzienna jako złożona sytuacja trudna. W: M. Ciosek. B. Pastwa-Wojciechowska (red.), Psychologia penitencjarna (s. 428-460). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Poklek, R. (2018). Zarys psychologii penitencjarnej. Warszawa: Wydawnictwo Difin. Sawicki, K., Ćwikowski, R., Chańko, A. (2015). Dylematy i wyzwania współczesnej resocjalizacji. Białystok: Alter Studio. Szczepanik, R. (2015). Stawanie się recydywistą. Kariery instytucjonalne osób powracających do przestępczości. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. Szczepańska – Szczepaniak, A. (2015). Długoterminowa kara pozbawienia wolności - cele, funkcje, zagrożenia i oczekiwania. Probacja, 2015, nr 3, s.123-142. Szymanowska, A. (2003). Więzienie i co dalej? Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak. Szymanowska, A. (2006). Czynniki sprzyjające i utrudniające readaptację społeczną recydywistów. W: H. Machel (red.), Wykonywanie kary pozbawienia wolności w Polsce - w poszukiwaniu skuteczności (s. 190-212). Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego. Toroń, B. (2013) Przestępczość skazanych kobiet i mężczyzn w perspektywie biograficznej. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Toroń - Fórmanek, B. (2020). Bezpieczeństwo skazanych kobiet w jednostkach penitencjarnych. Resocjalizacja Polska 20/2020, s. 213-229. Żywicka, D. (1996). Funkcjonowanie człowieka w warunkach izolacji. W: H. Chmielewska (red.), Wybrane zagadnienia psychospołeczne instytucji penitencjarnych (s.42-50). Kalisz: Wydawnictwo CZSW. Kaczmarczyk, M., Toroń-Fórmanek, B. (2022). Osadzone. Sytuacja społeczna kobiet w izolacji penitencjarnej. Toruń: Wyd. Adam Marszałek. |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2024/25" (zakończony)
Okres: | 2024-10-01 - 2025-06-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CW
CW
CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Anna Chańko-Kraszewska | |
Prowadzący grup: | Anna Chańko-Kraszewska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
Skrócony opis: |
Proces resocjalizacji dorosłych może mieć wymiar instytucjonalny lub pozainstytucjonalny. W pierwszym przypadku dotyczy izolacji penitencjarnej, stąd też istotne jest przekazanie słuchaczom wiedzy z zakresu m.in. organizacji systemu kary pozbawienia wolności, specyfiki funkcjonowania więzienia jako instytucji totalnej, form pracy z osadzonymi, w tym oddziaływań penitencjarnych i pomocy postpenitencjarnej. Z drugiej strony słuchacze zostaną zaznajomieni z alternatywnym do formy instytucjonalnej, środkiem resocjalizacyjnych, jakim jest probacja, która w kontekście badań świadczących o niskiej skuteczności bezwzględnego stosowania kar pozbawienia wolności,jest nadzieją na efektywną resocjalizację w środowisku wolnościowym. |
|
Pełny opis: |
Profil studiów: ogólnoakademicki Forma studiów: studia stacjonarne Rodzaj przedmiotu: specjalnościowy Dziedzina i dyscyplina nauki: pedagogika Rok studiów/semestr: II rok I stopnia/ semestr czwarty, letni Wymagania wstępne: Znajomość zagadnień z następujących obszarów: pedagogika resocjalizacyjna, pedagogika społeczna, socjologia ogólna, psychologia ogólna. Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenie zajęć: 30 godzin ćwiczeń. Metody dydaktyczne: warsztaty grupowe, metoda przypadków, dyskusja dydaktyczna. Punkty ECTS:3 Bilans nakładu pracy studenta: Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: Udział w ćwiczeniach – 30godzin Konsultacje z nauczycielem akademickim – 10 godzin Razem: 40 godzin Samodzielna praca studenta: Przygotowanie prezentacji wybranego tematu/zagadnienia: 15 godzin Przygotowanie do ćwiczeń – 15 godzin Przygotowanie do kolokwium – 20 godzin Razem: 50 godzin OGÓŁEM: 90 godzin Wskaźniki ilościowe: Nakład pracy studenta związany z zajęciami: - wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 40h; min 25 = 1,6 ECTS, max 30 = 1,33 ECTS - o charakterze praktycznym 50h; min 25 = 2 ECTS, max 30 = 1,67 ECTS |
|
Literatura: |
Bartkowicz, Z., Węgliński, A. (red.), (2013). Pedagogika resocjalizacyjna wobec współczesnych zagrożeń. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie - Skłodowskiej. Chojecka, J. (2014). Kobieta w więzieniu i jej resocjalizacja – zamierzenia a rzeczywistość. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Chańko, A. (2023). Skazane kobiety w świecie więziennym. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku. Cieślikowska-Ryczko, A. (2023). Dorosłe dzieci więźniów. Analiza doświadczeń biograficznych. Łódź: Wydawnictwo Ubniwersytetu Łódzkiego. Ciosek, M. (1993). Izolacja więzienna. Gdańsk: GWP. Ciosek, M. (1996). Człowiek w obliczu izolacji więziennej. Gdańsk: Wydawnictwo Stella Maris. Ciosek, M., Pastwa – Wojciechowska, B. (red.) (2016). Psychologia penitencjarna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Gucwa-Porębska, K. (2020). Funkcjonowanie społeczne osadzonych w systemie dozoru elektronicznego. Uwarunkowania rodzinne i środowiskowe. Warszawa: Difin. Goffman, E. (2011). Instytucje totalne. O pacjentach szpitali psychiatrycznych i mieszkańcach innych instytucji totalnych. Gdańsk: GWP. Kamiński, M. M. (2006). Gry więzienne. Tragikomiczny świat polskiego więzienia. Warszawa: Oficyna Naukowa. Kędzierski, W. (2021). Penitencjarystyka z resocjalizacją instytucjonalną. Historia – stan obecny. Warszawa: Difin. Kowalczyk, M., Mackojć, D. (red.) (2021). Karanie, terapia, resocjalizacja. W poszukiwaniu najlepszych rozwiązań. Toruń: Wydawnictwo UMK. Kuć, M. (2011). Prawne podstawy resocjalizacji. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. Machel, H. (2003). Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna. Gdańsk: Wydawnictwo Arche. Machel, H. (2006). Sens i bezsens resocjalizacji penitencjarnej - casus polski. Studium penitencjarno - pedagogiczne. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. Miszewski, K. (2018). Zabójcy w więzieniu. Adaptacja więźniów długoterminowych do warunków izolacji. Warszawa: Oficyna Naukowa. Moczydłowski, P. (2012). Drugie życie więzienia. Warszawa: Oficyna Naukowa. Niełaczna, M., Klimczak, J. (red.) (2022). Dożywotni więźniowie. Najlepsi z najgorszych i źli stale. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego. Pindel, E. (2019). Proces readaptacji społecznej sprawców przestępstw. Od zakładu kanrego do życia na wolności. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Poklek, R. (2018). Zarys psychologii penitencjarnej. Warszawa: Wydawnictwo Difin. Pospiszyl, K. (2021). Terapia przestępców seksualnych. Przesłanki teoretyczne, diagnoza i organizacja. Warszawa: Wydawnictwo DiG. Przybyliński, S. (2005). Podkultura więzienna - wielowymiarowość rzeczywistości penitencjarnej. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Przybyliński, S. (2012). Więźniowie niebezpieczni. Ukryty świat penitencjarny. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Snopek, M. (2018). Więźniowie poszkodowani - psychospołeczne funkcjonowanie osób zdegradowanych w przestrzeni penitencjarnej. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Stępniak, P. (2021). Więzienie ten dom (mało) dobry. Oblicza i problemy współczesności. Warszawa: Difin. Szczepanik, R. (2015). Stawanie się recydywistą. Kariery instytucjonalne osób powracających do przestępczości. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. Szymanowska, A. (2003). Więzienie i co dalej? Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak. Toroń, B. (2013) Przestępczość skazanych kobiet i mężczyzn w perspektywie biograficznej. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Wybrane artykuły naukowe: Arczewska, M. (2020). Więzienne matki. Pomiędzy zachowaniem przywiązaniowym a transmisją międzypokoleniową. Prawo w Działaniu. Sprawy cywilne nr 42, s. 9-37. Bałandynowicz, A. (2011). Kryzys polskiego systemu penitencjarnego a próba jego reformowania z pozycji rewolucji, a nie stagnacji. Probacja nr 2, s. 43-58. Borucka, A., Ostaszewski, K. (2008). Koncepcja resilience. Kluczowe pojęcia i wybrane zagadnienia. Medycyna Wieku Rozwojowego nr 12, s. 31-42. Chańko-Kraszewska, A. (2021). Osobowościowe uwarunkowania skazanych a proces ich adaptacji do warunków izolacji więziennej. Resocjalizacja Polska nr 22, s. 623-643. Konopczyński, M. (2012). Trzy mity resocjalizacyjne - Wstęp do rocznika. Resocjalizacja Polska nr 3, s. 13-15. Kwiatkowski, B. (2019). Przeżycia traumatyczne osób pozbawionych wolności i ich konsekwencje: funkcjonalne wsparcie psychologiczne i społeczne dla osadzonych po doznanej traumie. Polskie Forum Psychologiczne, tom 27, nr 2, s. 202-220. Machel, H. (2014). Przestępczość kobiet i wobec kobiet - spojrzenie kryminologiczne i - penitencjarne. Resocjalizacja Polska nr 8, s. 13-25. Małek, S. (2009). Postawy więźniów wobec prawa i przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości. Przegląd więziennictwa polskiego nr 62-63, s. 95-102. Małek, S. (2009). Prizonizacja w grupie mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności. Przegląd więziennictwa Polskiego nr 64/65, s. 135-149. Inne: Ciosek, M., Piotrowski, J. M. (2016). Izolacja więzienna jako złożona sytuacja trudna. W: M. Ciosek, B. Pastwa - Wojciechowska(red.), Psychologia penitencjarna (s. 440-452). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Dubiel, K. (2004). Przeludnienie jednostek penitencjarnych determinantą realizacji międzynarodowych standardów wykonania kary pozbawienia wolności. W: F. Kozaczuk (red.). Resocjalizacja instytucjonalna: perspektywy i zagrożenia (s. 48-56). Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego. Dubiel, K. (2009). Środki oddziaływania penitencjarnego. W: T. Szymanowski (red.), Księga jubileuszowa więziennictwa polskiego 1989 - 2009 (s. 201-214). Warszawa: Centralny Zarząd Służby Więziennej. Kościelski K. (2004). Wykonywanie kary pozbawienia wolności wobec kobiet. W: G. Miłkowska (red.), Następstwa wykluczenia społecznego dla kobiet, dzieci i rodzin - wybrane zagadnienia (s. Zielona Góra.: Stowarzyszenie Penitencjarne Patronat. Marczak, M. (2010). Przestępczość oraz funkcjonowanie mężczyzn i kobiet w warunkach izolacji więziennej – odmienność w kontekście płci. W: S. Przybyliński (red.), Niebanalny wymiar resocjalizacji penitencjarnej. Heurystyczny wymiar ludzkiej egzystencji (s. 51-57). Toruń: Wydawnictwo Akapit. MichalczewskI, A. (2019). Wykonywanie kary pozbawienia wolności w systemi dozoru elektronicznego, W: A. Nawój-Śleszyńska, A. Leszczyńska (red.). Współczesne problemy i perspektywy więziennictwa (s. 57-64). Łódź: Wyd. UŁ. Matnia, J. (2019). Kontrowersje wokół wykonywania kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego W: A. Nawój-Śleszyńska, A. Leszczyńska (red.). Współczesne problemy i perspektywy więziennictwa (s. 65-72). Łódź: Wyd. UŁ. Piotrowski, J. M., Ciosek, M. (2016). Izolacja więzienna jako złożona sytuacja trudna. W: M. Ciosek. B. Pastwa-Wojciechowska (red.), Psychologia penitencjarna (s. 428-460). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Szczepańska – Szczepaniak, A. (2015). Długoterminowa kara pozbawienia wolności - cele, funkcje, zagrożenia i oczekiwania. Probacja, 2015, nr 3, s.123-142. Szymanowska, A. (2006). Czynniki sprzyjające i utrudniające readaptację społeczną recydywistów. W: H. Machel (red.), Wykonywanie kary pozbawienia wolności w Polsce - w poszukiwaniu skuteczności (s. 190-212). Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego. Toroń - Fórmanek, B. (2020). Bezpieczeństwo skazanych kobiet w jednostkach penitencjarnych. Resocjalizacja Polska 20/2020, s. 213-229. |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2025/26" (jeszcze nie rozpoczęty)
Okres: | 2025-10-01 - 2026-06-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | (brak danych) | |
Prowadzący grup: | (brak danych) | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
Skrócony opis: |
Proces resocjalizacji dorosłych może mieć wymiar instytucjonalny lub pozainstytucjonalny. W pierwszym przypadku dotyczy izolacji penitencjarnej, stąd też istotne jest przekazanie słuchaczom wiedzy z zakresu m.in. organizacji systemu kary pozbawienia wolności, specyfiki funkcjonowania więzienia jako instytucji totalnej, form pracy z osadzonymi, w tym oddziaływań penitencjarnych i pomocy postpenitencjarnej. Z drugiej strony słuchacze zostaną zaznajomieni z alternatywnym do formy instytucjonalnej, środkiem resocjalizacyjnych, jakim jest probacja, która w kontekście badań świadczących o niskiej skuteczności bezwzględnego stosowania kar pozbawienia wolności,jest nadzieją na efektywną resocjalizację w środowisku wolnościowym. |
|
Pełny opis: |
Profil studiów: ogólnoakademicki Forma studiów: studia stacjonarne Rodzaj przedmiotu: specjalnościowy Dziedzina i dyscyplina nauki: pedagogika Rok studiów/semestr: II rok I stopnia/ semestr czwarty, letni Wymagania wstępne: Znajomość zagadnień z następujących obszarów: pedagogika resocjalizacyjna, pedagogika społeczna, socjologia ogólna, psychologia ogólna. Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenie zajęć: 30 godzin ćwiczeń. Metody dydaktyczne: warsztaty grupowe, metoda przypadków, dyskusja dydaktyczna. Punkty ECTS:3 Bilans nakładu pracy studenta: Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: Udział w ćwiczeniach – 30godzin Konsultacje z nauczycielem akademickim – 10 godzin Razem: 40 godzin Samodzielna praca studenta: Przygotowanie prezentacji wybranego tematu/zagadnienia: 15 godzin Przygotowanie do ćwiczeń – 15 godzin Przygotowanie do kolokwium – 20 godzin Razem: 50 godzin OGÓŁEM: 90 godzin Wskaźniki ilościowe: Nakład pracy studenta związany z zajęciami: - wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 40h; min 25 = 1,6 ECTS, max 30 = 1,33 ECTS - o charakterze praktycznym 50h; min 25 = 2 ECTS, max 30 = 1,67 ECTS |
|
Literatura: |
Bartkowicz, Z., Węgliński, A. (red.), (2013). Pedagogika resocjalizacyjna wobec współczesnych zagrożeń. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie - Skłodowskiej. Chojecka, J. (2014). Kobieta w więzieniu i jej resocjalizacja – zamierzenia a rzeczywistość. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Chańko, A. (2023). Skazane kobiety w świecie więziennym. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku. Cieślikowska-Ryczko, A. (2023). Dorosłe dzieci więźniów. Analiza doświadczeń biograficznych. Łódź: Wydawnictwo Ubniwersytetu Łódzkiego. Ciosek, M. (1993). Izolacja więzienna. Gdańsk: GWP. Ciosek, M. (1996). Człowiek w obliczu izolacji więziennej. Gdańsk: Wydawnictwo Stella Maris. Ciosek, M., Pastwa – Wojciechowska, B. (red.) (2016). Psychologia penitencjarna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Gucwa-Porębska, K. (2020). Funkcjonowanie społeczne osadzonych w systemie dozoru elektronicznego. Uwarunkowania rodzinne i środowiskowe. Warszawa: Difin. Goffman, E. (2011). Instytucje totalne. O pacjentach szpitali psychiatrycznych i mieszkańcach innych instytucji totalnych. Gdańsk: GWP. Kamiński, M. M. (2006). Gry więzienne. Tragikomiczny świat polskiego więzienia. Warszawa: Oficyna Naukowa. Kędzierski, W. (2021). Penitencjarystyka z resocjalizacją instytucjonalną. Historia – stan obecny. Warszawa: Difin. Kowalczyk, M., Mackojć, D. (red.) (2021). Karanie, terapia, resocjalizacja. W poszukiwaniu najlepszych rozwiązań. Toruń: Wydawnictwo UMK. Kuć, M. (2011). Prawne podstawy resocjalizacji. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. Machel, H. (2003). Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna. Gdańsk: Wydawnictwo Arche. Machel, H. (2006). Sens i bezsens resocjalizacji penitencjarnej - casus polski. Studium penitencjarno - pedagogiczne. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. Miszewski, K. (2018). Zabójcy w więzieniu. Adaptacja więźniów długoterminowych do warunków izolacji. Warszawa: Oficyna Naukowa. Moczydłowski, P. (2012). Drugie życie więzienia. Warszawa: Oficyna Naukowa. Niełaczna, M., Klimczak, J. (red.) (2022). Dożywotni więźniowie. Najlepsi z najgorszych i źli stale. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego. Pindel, E. (2019). Proces readaptacji społecznej sprawców przestępstw. Od zakładu kanrego do życia na wolności. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Poklek, R. (2018). Zarys psychologii penitencjarnej. Warszawa: Wydawnictwo Difin. Pospiszyl, K. (2021). Terapia przestępców seksualnych. Przesłanki teoretyczne, diagnoza i organizacja. Warszawa: Wydawnictwo DiG. Przybyliński, S. (2005). Podkultura więzienna - wielowymiarowość rzeczywistości penitencjarnej. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Przybyliński, S. (2012). Więźniowie niebezpieczni. Ukryty świat penitencjarny. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Snopek, M. (2018). Więźniowie poszkodowani - psychospołeczne funkcjonowanie osób zdegradowanych w przestrzeni penitencjarnej. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Stępniak, P. (2021). Więzienie ten dom (mało) dobry. Oblicza i problemy współczesności. Warszawa: Difin. Szczepanik, R. (2015). Stawanie się recydywistą. Kariery instytucjonalne osób powracających do przestępczości. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. Szymanowska, A. (2003). Więzienie i co dalej? Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak. Toroń, B. (2013) Przestępczość skazanych kobiet i mężczyzn w perspektywie biograficznej. Kraków: Wydawnictwo Impuls. Wybrane artykuły naukowe: Arczewska, M. (2020). Więzienne matki. Pomiędzy zachowaniem przywiązaniowym a transmisją międzypokoleniową. Prawo w Działaniu. Sprawy cywilne nr 42, s. 9-37. Bałandynowicz, A. (2011). Kryzys polskiego systemu penitencjarnego a próba jego reformowania z pozycji rewolucji, a nie stagnacji. Probacja nr 2, s. 43-58. Borucka, A., Ostaszewski, K. (2008). Koncepcja resilience. Kluczowe pojęcia i wybrane zagadnienia. Medycyna Wieku Rozwojowego nr 12, s. 31-42. Chańko-Kraszewska, A. (2021). Osobowościowe uwarunkowania skazanych a proces ich adaptacji do warunków izolacji więziennej. Resocjalizacja Polska nr 22, s. 623-643. Konopczyński, M. (2012). Trzy mity resocjalizacyjne - Wstęp do rocznika. Resocjalizacja Polska nr 3, s. 13-15. Kwiatkowski, B. (2019). Przeżycia traumatyczne osób pozbawionych wolności i ich konsekwencje: funkcjonalne wsparcie psychologiczne i społeczne dla osadzonych po doznanej traumie. Polskie Forum Psychologiczne, tom 27, nr 2, s. 202-220. Machel, H. (2014). Przestępczość kobiet i wobec kobiet - spojrzenie kryminologiczne i - penitencjarne. Resocjalizacja Polska nr 8, s. 13-25. Małek, S. (2009). Postawy więźniów wobec prawa i przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości. Przegląd więziennictwa polskiego nr 62-63, s. 95-102. Małek, S. (2009). Prizonizacja w grupie mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności. Przegląd więziennictwa Polskiego nr 64/65, s. 135-149. Inne: Ciosek, M., Piotrowski, J. M. (2016). Izolacja więzienna jako złożona sytuacja trudna. W: M. Ciosek, B. Pastwa - Wojciechowska(red.), Psychologia penitencjarna (s. 440-452). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Dubiel, K. (2004). Przeludnienie jednostek penitencjarnych determinantą realizacji międzynarodowych standardów wykonania kary pozbawienia wolności. W: F. Kozaczuk (red.). Resocjalizacja instytucjonalna: perspektywy i zagrożenia (s. 48-56). Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego. Dubiel, K. (2009). Środki oddziaływania penitencjarnego. W: T. Szymanowski (red.), Księga jubileuszowa więziennictwa polskiego 1989 - 2009 (s. 201-214). Warszawa: Centralny Zarząd Służby Więziennej. Kościelski K. (2004). Wykonywanie kary pozbawienia wolności wobec kobiet. W: G. Miłkowska (red.), Następstwa wykluczenia społecznego dla kobiet, dzieci i rodzin - wybrane zagadnienia (s. Zielona Góra.: Stowarzyszenie Penitencjarne Patronat. Marczak, M. (2010). Przestępczość oraz funkcjonowanie mężczyzn i kobiet w warunkach izolacji więziennej – odmienność w kontekście płci. W: S. Przybyliński (red.), Niebanalny wymiar resocjalizacji penitencjarnej. Heurystyczny wymiar ludzkiej egzystencji (s. 51-57). Toruń: Wydawnictwo Akapit. MichalczewskI, A. (2019). Wykonywanie kary pozbawienia wolności w systemi dozoru elektronicznego, W: A. Nawój-Śleszyńska, A. Leszczyńska (red.). Współczesne problemy i perspektywy więziennictwa (s. 57-64). Łódź: Wyd. UŁ. Matnia, J. (2019). Kontrowersje wokół wykonywania kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego W: A. Nawój-Śleszyńska, A. Leszczyńska (red.). Współczesne problemy i perspektywy więziennictwa (s. 65-72). Łódź: Wyd. UŁ. Piotrowski, J. M., Ciosek, M. (2016). Izolacja więzienna jako złożona sytuacja trudna. W: M. Ciosek. B. Pastwa-Wojciechowska (red.), Psychologia penitencjarna (s. 428-460). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Szczepańska – Szczepaniak, A. (2015). Długoterminowa kara pozbawienia wolności - cele, funkcje, zagrożenia i oczekiwania. Probacja, 2015, nr 3, s.123-142. Szymanowska, A. (2006). Czynniki sprzyjające i utrudniające readaptację społeczną recydywistów. W: H. Machel (red.), Wykonywanie kary pozbawienia wolności w Polsce - w poszukiwaniu skuteczności (s. 190-212). Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego. Toroń - Fórmanek, B. (2020). Bezpieczeństwo skazanych kobiet w jednostkach penitencjarnych. Resocjalizacja Polska 20/2020, s. 213-229. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet w Białymstoku.