Projektowanie uniwersalne w przestrzeni edukacyjnej i społecznej

obowiązkowe

Studenci poszerzą swoją wiedzę w zakresie szeroko rozumianej dostępności przestrzeni edukacyjnej i społecznej, barier fizycznych i społecznych oraz wynikających z nich zróżnicowanych potrzeb osób z niepełnosprawnością. Studenci będą mieli możliwość rozwinięcia umiejętności projektowania i realizowania działań wspierających osoby o specjalnych potrzebach.

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: kierunkowy, obowiązkowy

Dziedzina: nauki społeczne, dyscyplina: pedagogika

Rok studiów/semestr: III/VI

Wymagania wstępne: brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: 10 godzin wykładu, 20 godzin ćwiczeń

Metody dydaktyczne: wykład, dyskusja, pogadanka, pokaz prezentacji multimedialnej

Punkty ECTS: 2

Bilans nakładu pracy studenta:

- udział w zajęciach (wykłady): 10 godz.

- udział w zajęciach (ćwiczenia): 20 godz.

- udział w konsultacjach: 5 godz.,

- przygotowanie do zaliczenia: 25 godz.

Razem: 60 godzin, co odpowiada 2 ECTS

Nakład pracy studenta związany z zajęciami: wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 35 godz. - 1 ECTS niewymagającymi

bezpośredniego kontaktu z nauczycielem: 25 godz. - 1 ECTS

Benek I., Labus A., Kampka M., Fundacja Laboratorium Architektury 60+ (2016) „Wytyczne w zakresie projektowania uniwersalnego mając na uwadze potrzeby osób niepełnosprawnych” – ekspertyza wykonana na zlecenie Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa, , Warszawa, pobrano z: https://lab60plus.pl/wp-content/uploads/2016/10/Wytyczne-2017.pdf.

Błaszczak M, Przybylski M.. (2010) „Rzeczy są dla ludzi. Niepełnosprawność i idea uniwersalnego projektowania”, s.72,Warszawa

Czerwińska M. (2017) Tyflografika - szansa na nowe oblicze książki niewidomego i obecność jej użytkowników w świecie informacji? W kręgu rozważań bibliologiczno tyflologicznych, Przegląd Biblioteczny z. 2, s. 178-179

Jacent-Styczyńska J., Organiścik P., Kończyk D. red., (2011) Zasady adaptacji materiałów dydaktycznych dla uczniów słabowidzących

Jakubowski M. (2009) Tyflografika – historia i współczesność, metody i technologie. Tyfloświat, 1 (3), s.38

Kalbarczyk M. (2015) Kompendium Przestrzeń i jej obrazy. Dźwięk, tyflografika i magnigrafika, s.18, Warszawa,

Künstler I, Butkiewicz U., Więckowski R., opr. (2012) Audiodeskrypcja - zasady tworzenia, Fundacja Kultury Bez Barier, s.7-10, Warszawa

Pacholec M. (2015), Audiodeskrypcja, czyli jak opisywać przestrzeń i obrazy., w: „I wszystko jasne! Jak prowadzić szkolenie gdy w grupie jest osoba z dysfunkcją wzroku”, Stowarzyszenie Trenerów Organizacji Pozarządowych, s.22, Warszawa

Schwartz B. (2004) Paradox of Choice - Why More Is Less, Warszawa

Szubielska M., Nestorowicz E., Marek B. (2016) Jak rysują osoby które nigdy nie widziały? Badania niewidomych uczniów. Roczniki Psychologiczne 2016, s.662

Świątkowska E. (2018), O krętej drodze do swobodnego zapisu i odczytu informacji przez niewidomych, Help. Widzieć więcej, 1 (28), str. 21

Wdówik P. (2018) Uniwersytet dla wszystkich. Uniwersalne projektowania zajęć dydaktycznych, Warszawa.

Więckowska E., red. (2011) Instrukcja tworzenia i adaptowania ilustracji i materiałów tyflograficznych dla uczniów niewidomych. Opracowana na zlecenie Departamentu Zwiększania Szans Edukacyjnych Ministerstwa Edukacji Narodowej, przez zespół tyflopedagogów ze Specjalnych Ośrodków Szkolno-Wychowawczych w Polsce

Zawieska W. red. (2014) Projektowanie obiektów, pomieszczeń oraz przystosowanie stanowisk pracy dla osób niepełnosprawnych o specyficznych potrzebach – ramowe wytyczne, s.69, Warszawa

Żórawska A. Więckowski R., Kunstler I., Butkiewicz U.,(2012) Napisy dla osób niesłyszących i słabosłyszących – zasady tworzenia, Fundacja Kultury Bez Barier, s.2-4, Warszawa

AKTY PRAWNE:

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414.

Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych, sporządzona w Nowym Jorku dnia 13 grudnia 2006 r., Dz.U. 2012, poz. 1169.

Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się, Dz.U. 2011, Nr 209, poz. 1243.

Załącznik do uchwały 52/VI Prezydium KRASP z dnia 2 Czerwca 2016 r. w sprawie wyrównywania szans edukacyjnych studentów z niepełnosprawnościami w dostępie do kształcenia w szkołach wyższych.

Program rządowy Dostępność Plus 2018-2025, Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju, Warszawa 2018.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach, Dz.U. 2012, poz. 184.

Ustawa z dnia 4 kwietnia 2019 o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych, Dz.U. 2019, poz. 848.

Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami, Dz. U. 2019, poz. 1696.

KA6_WK4 jest wyposażony w wiedzę dotyczącą kluczowych przemian i

mechanizmów współczesnego świata; posiada wiedzę z dziedziny nauk społecznych wyjaśniającą funkcjonowanie motywów i wzorów ludzkich zachowań

KA6_UW6 potrafi stosować i ocenić przydatność typowych metod, procedur i

dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z różnymi sferami pracy socjalnej

KA6_UO1 potrafi konstruować i opracowywać projekt socjalny jako strategie

rozwiązywania problemów społecznych

KA6_KO3 posiada przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania

działań socjalnych w środowisku społecznym; jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych, wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i zespołowych działań profesjonalnych w zakresie pracy socjalnej

zaliczenie pisemne