Seminarium magisterskie II

obowiązkowe

Celem części drugiej seminarium magisterskiego na kulturoznawstwie jest doprowadzenie do ukończenia przez studenta studiów drugiego stopnia, czyli napisania pracy magisterskiej. W trakcie trwania seminarium omawiane są przez promotora kolejne części pracy pisanej przez studenta, nanoszone są niezbędne poprawki i korekty. Formą zaliczenia drugiej części seminarium magisterskiego jest napisanie przez studenta pracy magisterskiej, która powinna być przyjęta przez promotora.

Ramowy zakres tematyczny seminariów magisterskich na kulturoznawstwie mieści się w problematyce związanej z wybranymi przez studentów w danym cyklu kształcenia specjalnościami. Proponujemy na studiach drugiego stopnia trzy specjalności - do wyboru: filmoznawstwo - medioznawstwo, komunikowanie w mediach cyfrowych, kultura Podlasia.

Student pod kierunkiem promotora pisze swoją pracę magisterską. W trakcie konsultacji grupowych lub indywidualnych omawiane są rozwijane przez studenta w pracy koncepcje teoretyczne, pomysły interpretacyjne, a także popełnione błędy. Formą zaliczenia seminarium jest napisanie pracy magisterskiej, która powinna być przyjęta przez promotora.

Profil: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy - M-6: Przedmioty dyplomowe

Dziedzina nauk humanistycznych; dyscyplina - kulturoznawstwo

2 rok studiów drugiego stopnia/ semestr 3-4

Wymagania wstępne: napisany i zaakceptowany konspekt pracy magisterskiej i zaliczone seminarium część I.

60 godzin seminarium

Metody dydaktyczne: dyskusje seminaryjne nad przeczytanymi lekturami, dyskusje indywidualne z poszczególnymi seminarzystami, konsultacje, korekty poszczególnych części prac, korekta merytoryczna całości pracy magisterskiej.

Formy zaliczenia przedmiotu: warunkiem zaliczenia seminarium część II jest przyjęcie przez promotora całości pracy magisterskiej.

25 punktów ECTS

Bilans nakładu pracy studenta:

Udział w seminarium – 30 x 2 h = 60 h

Zbieranie materiałów do pracy mgr i ich opracowywanie = 240 h

Napisanie pracy mgr. = 300 h

Konsultacje z promotorem – 150 h

Razem 750 h

(odpowiada 25 pkt ECTS)

Wskaźniki ilościowe: wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela

60h + 150 h = 210 h - 8,4 ECTS

o charakterze praktycznym - 540 h = 21 ECTS

Literatura podstawowa - szczegółowy wykaz lektur znajduje się w części B sylabusa:

A. Appadurai, Nowoczesność bez granic. Kulturowe wymiary globalizacji, przeł. Z. Pucek. Universitas, Kraków 2005.

- R. Barthes, Mitologie, przeł. A. Dziadek, Wydawnictwo KR, Warszawa 2000.

- S. Bednarek, W kręgu małych ojczyzn: szkice regionalistyczne, KODRTK, Wrocław Ciechanów 1996.

- H. Belting, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, przeł. M. Bryl, Universitas, Kraków 2007.

- W. J. Burszta, Kultura – ludowość – postfolkloryzm, w: Wymiary antropologicznego poznania kultury, Poznań 1992.

- M. de Certeau Michel de, 2008, Wynaleźć codzienność. Sztuki działania, tłum. Katarzyna Thiel-Jańczuk, WUJ, Kraków 2008.

- J. Fiske, Zrozumieć kulturę popularną, tłum. Katarzyna Sawicka, WUJ, Kraków 2010.

- C. Geertz, Wiedza lokalna. Dalsze eseje z zakresu antropologii interpretatywnej, tłum. Dorota Wolska, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2005.

- W. Godzic, Telewizja jako kultura, Rabid, Kraków 1999.

- S. Hall, Kodowanie, dekodowanie, „Przekazy i Opinie” 1987, nr 1-2, s. 58-71.

- M. Herzfeld, Antropologia. Praktykowanie teorii w kulturze i społeczeństwie, WUJ, Kraków 2004.

- H. Jenkins, Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, przeł. M. Bernatowicz, M. Filiciak, WAiP, Warszawa 2007.

- W. Kuligowski, Antropologia współczesności. Wiele światów, jedno miejsce. Universitas, Krakow 2007.

- L. Lessig, Wolna kultura, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2005.

- D. Morley, Przestrzenie domu. Media, mobilność i tożsamość, przeł. J. Mach, NCK, Warszawa 2011.

- E. Rothenbuhler, Komunikacja rytualna. Od rozmowy codziennej do komunikacji medialnej, przeł. J. Barański, WUJ, Kraków 2003.

- T. Smolińska, Rodzina o sobie: folklorystyczny aspekt rodzinnej tradycji kulturowej, WSP Opole, 1992.

- J. i R. Tomiccy, Drzewo życia. Ludowa wizja świata i człowieka, LSW, Warszawa 1975.

- K. Pokorna-Ignatowicz, Telewizja w systemie politycznym i medialnym PRL. Między polityką a widzem, WUJ, Kraków 2003.

- T. Lubelski, Historia kina polskiego. Twórcy, filmy, konteksty, Videograf II, Katowice 2009.

- M. Haltof, Kino polskie, przeł. M. Przylipiak, Słowo/obraz/terytoria, Gdańsk 2002.

• Bem Sandra Lipsitz, 2000, Męskość i kobiecość. O różnicach wynikających z płci, tłum. Sylwia Pikiel, Gdańsk: GWP.

• Bourdieu Pierre, 2004, Męska dominacja, tłum. Lucyna Kopciewicz, Warszawa: Oficyna Naukowa.

• Brannon Linda, 2002, Psychologia rodzaju, tłum. Magdalena Kacmajor, Gdańsk: GWP.

• Butler Judith, 2008, Uwikłani w płeć. Feminizm i polityka tożsamości, tłum. Karolina Krasuska, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.

• Melosik Zbyszko, 2006, Kryzys męskości w kulturze współczesnej, Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

• Putnam Tong Rosemary,2002, Myśl feministyczna. Wprowadzenie, tłum. Bożena Umińska, Wydawnictwo PWN Warszawa.

• Renzetti Claire M., Curran Daniel J., 2005, Kobiety, mężczyźni i społeczeństwo, tłum. Agnieszka Gromkowska-Melosik, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

• Rudaś-Grodzka Monika i In. (red.), 2014, Encyklopedia gender: płeć w kulturze, Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca.

• Ślęczka Kazimierz, 1999, Feminizm. Ideologie i koncepcje społeczne współczesnego feminizmu, Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, s. 51-55.

• Wojciszke Wojciech, 2010, Sprawczość i wspólnotowość. Podstawowe wymiary spostrzegania społecznego, Gdańsk: GWP.

D. Bordwell, K. Thompson, Film Art. Sztuka filmowa,, tłum. B. Rosińska, Warszawa 2010

J. Aumont, M. Marie, Analiza filmu, przeł. M. Zawadzka, Warszawa 2013

A. Helman, A. Pitrus, Podstawy wiedzy o filmie, Gdańsk 2008

M. Januszkiewicz, W poszukiwaniu sensu. Phronesis i hermeneutyka, Poznań 2016.

Co to jest filozofia kultury, red. Z. Rosińska, J. Michalik, Warszawa 2006.

R. Deliege, Historia antropologii. Szkoły, autorzy, teorie, Warszawa 2011.

A. Gehlen, W kręgu antropologii i psychologii społecznej. Studia, Warszawa 2001.

R. Konersmann, Filozofia kultury. Wprowadzenie, Warszawa 2009.

A. Sobolewska, Mapy duchowe współczesności. Co nam zostało z Nowej Ery?, Warszawa 2009.

Norman K. Denzin, Yvonna S. Lincoln (red.), Metody badań jakościowych, t. 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009.

Denis McQuail, Teoria komunikowania masowego, przekł. Marta Bucholc, Alina Szulżycka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.

Krzysztof Jurek, Badania społeczne w internecie. Wirtualna etnografia w teorii i praktyce, „Półrocznik Nauka i Szkolnictwo Wyższe” 2013, nr 1.

Zmierzch telewizji? Przemiany medium – antologia, wybór koncepcja i redakcja naukowa Tomasz Bielak, Mirosław Filiciak, Grzegorz Ptaszek.

Mirosław Filiciak, Barbara Giza (red.), Post-soap. Nowa generacja seriali telewizyjnych a polska widownia, Scholar, Warszawa 2011

Ewa Kaja, Amerykańskie seriale typu „post-soap opera” – nowa generacja seriali telewizyjnych, lecz nie tylko w telewizji, „Kultura i Edukacja” 2014, nr 2.

J. Białostocki, Symbole i obrazy, w: tegoż, Symbole i obrazy w świecie sztuki, Warszawa 1982

H. Belting, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, przeł. M. Bryl, Universitas, Kraków 2007.

E. Cassirer, Esej o człowieku. Wstęp do filozofii kultury, przeł. A. Staniewska, Czytelnik, Warszawa 1998.

D. Freedberg, Potęga wizerunków. Studia z historii i teorii oddziaływania, przeł. E. Klekot, Kraków 2005

W.J.T. Mitchell, Czego chcą obrazy?, przeł. Ł. Zaremba, Warszawa 2013.

W. Burszta, Wymiary antropologicznego poznania kultury, Poznań1992

Z. Benedyktowicz, Portrety „obcego”. Od stereotypu do symbolu, Kraków 2000

A. Gaweł, Rok obrzędowy na Podlasiu, Białystok 2012

Z. Gloger, Obrzęd weselny polski z pieśniami i przemowami, Warszawa 1901

B. Bettenlheim, Cudowne i pożyteczne. O znaczeniach i wartościach baśni, przeł. I przedm. D. Danek, Warszawa 2010

Metamorfozy podróży. Kultura i tożsamość, red. J. Sztachelska i in., Białystok 2012

Efekty uczenia się:

Wiedza:

W wyniku przeprowadzonych zajęć absolwent zna i rozumie:

1. w stopniu pogłębionym – miejsce i znaczenie nauk

o kulturze i religii w relacji do nauk humanistycznych oraz społecznych, ich specyfikę przedmiotową i metodologiczną

2. klasyczne i współcześnie dokonania, ośrodki i szkoły badawcze kluczowe dla studiów kulturoznawczych i wie o potrzebie ciągłego uzupełniania wiedzy na poziomie zaawansowanym

3. szczegółową terminologię kulturoznawczą i antropologiczną w języku polskim i języku obcym na poziomie B2+

4. pojęcia z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego oraz dostrzega konieczność zarządzania zasobami własności intelektualnej

KA7_WG1, KA7_WG2, KA7_WG3, KA7_WK4

Umiejętności:

W wyniku przeprowadzonych zajęć absolwent potrafi:

1. wykorzystać pogłębione umiejętności badawcze związane

z formułowaniem i analizą problemów badawczych, doborem metod i narzędzi, opracowaniem i prezentacją wyników pracy

2.pisać rozprawy teoretyczne i krytyczne wykazując się umiejętnością samodzielnego doboru metodologii

i literatury, bądź opracowania nowych metod i narzędzi

KA7_UW2, KA7_UW6

3. formułować opinie krytyczne o wytworach kultury

na podstawie wiedzy i własnego doświadczenia, podjąć trud orzekania o wartościach artystycznych i estetycznych,

w języku polskim i obcym na poziomie B2+

KA7_UK3

4. czytać i interpretować teksty kultury (pisane, audialne

i wizualne, multimedialne etc.), samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze związane

z rozwijaniem swoich zdolności i kariery zawodowej

KA7_UU2

KOMPETENCJE SPOŁECZNE, absolwent jest gotów do:

1 przyjęcia postawy aksjologicznej, związanej z krytyczną oceną wytworów kultury w celu rozwiązywania problemów poznawczych i praktycznych

KA7_KK2

2. otwartości na nowe idee i poglądy, gotowości

do podejmowania polemiki oraz zmiany opinii w świetle dostępnych danych i argumentów w celu inspirowania działań na rzecz interesu publicznego

3. przestrzegania zasad etycznych związanych

z odpowiedzialnością za podejmowane działania

o charakterze tworzenia, upowszechniania i oceny wytworów i tekstów kultury, prawidłowego identyfikowania i rozstrzygania dylematów etycznych związanych

z wykonywaniem zawodu, podtrzymywania etosu zawodowego

KA7_KO2, KA7_KR2

Sposobem weryfikacji będzie napisanie przez studenta pracy magisterskiej zaakceptowanej przez promotora.

Ocenianie ciągłe w czasie trwania seminarium, ocenianie poszczególnych rozdziałów pracy magisterskiej, a następnie całości pracy pod względem merytorycznym i językowym.

Zaakceptowanie przez promotora pracy magisterskiej stanowi podstawę zaliczenia seminarium część II.