Seminarium magisterskie II

obowiązkowe

Seminarium sprzyja analizie wypracowanych zagadnień badawczych i przygotowaniu prac magisterskich.

zdalnie

Celem seminarium jest analiza wypracowanych zagadnień badawczych, umiejętność prowadzenia kwerendy bibliograficznej oraz redagowania tekstu naukowego, i przygotowanie pracy magisterskiej.

Zajęcia zdalne, synchroniczne, prowadzone poprzez Microsoft Teams, zgodnie z planem zajęć.

Profil: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Moduł 5: Przedmioty dyplomowe

Dziedzina nauk humanistycznych: dyscyplina - nauki o kulturze i religii

2 rok studiów drugiego stopnia/semestr 1-2

60 godzin seminarium

Metody dydaktyczne: konsultacje indywidualne

Formy zaliczenia przedmiotu: ocena aktywności na seminarium, ocena pracy magisterskiej, egzamin ustny

25 punktów ECTS

Bilans nakładu pracy studenta:

Udział w seminarium - 60h

Konsultacje dotyczące pracy magisterskiej - 150h

Przygotowanie pracy magisterskiej - 540h

Razem 750h

(odpowiada 25 pkt ECTS)

Nakład pracy studenta

związany z zajęciami wymagającymi udziału nauczyciela:

udział w seminarium 60h, udział w konsultacjach 150h = 210h - 8,4 ECTS

o charakterze praktycznym: 21 pkt ECTS

Literatura podstawowa:

Appadurai A., Nowoczesność bez granic. Kulturowe wymiary globalizacji, Universitas, Kraków 2005.

Aumont J., Marie M., Analiza filmu, Warszawa 2013.

Barthes R., Mitologie, Wydawnictwo KR, Warszawa 2000.

Bednarek S., W kręgu małych ojczyzn: szkice regionalistyczne, KODRTK, Wrocław Ciechanów 1996.

Belting H., Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, Universitas, Kraków 2007.

Benedyktowicz Z., Portrety „obcego”. Od stereotypu do symbolu, Kraków 2000.

Bordwell D., Thompson K., Film Art. Sztuka filmowa, Warszawa 2010.

Burszta W. J., Kultura – ludowość – postfolkloryzm, w: Wymiary antropologicznego poznania kultury, Poznań 1992.

Cassirer E., Esej o człowieku. Wstęp do filozofii kultury, Czytelnik, Warszawa 1998.

Certeau Michel de M., 2008, Wynaleźć codzienność. Sztuki działania, WUJ, Kraków 2008.

Deliege R., Historia antropologii. Szkoły, autorzy, teorie, Warszawa 2011.

Filiciak M., Giza B. (red.), Post-soap. Nowa generacja seriali telewizyjnych a polska widownia, Scholar, Warszawa 2011

Fiske J., Zrozumieć kulturę popularną, WUJ, Kraków 2010.

Freedberg D., Potęga wizerunków. Studia z historii i teorii oddziaływania, przeł. E. Klekot, Kraków 2005

Gaweł A., Rok obrzędowy na Podlasiu, Białystok 2012.

Geertz C., Wiedza lokalna. Dalsze eseje z zakresu antropologii interpretatywnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2005.

Godzic W., Telewizja jako kultura, Rabid, Kraków 1999.

Hall S., Kodowanie, dekodowanie, „Przekazy i Opinie” 1-2 (1987), s. 58-71.

Haltof M., Kino polskie, Słowo/obraz/terytoria, Gdańsk 2002.

Helman A., Pitrus A., Podstawy wiedzy o filmie, Gdańsk 2008.

Herzfeld M., Antropologia. Praktykowanie teorii w kulturze i społeczeństwie, WUJ, Kraków 2004.

Januszkiewicz M., W poszukiwaniu sensu. Phronesis i hermeneutyka, Poznań 2016.

Jenkins H., Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, WAiP, Warszawa 2007.

Kaja E., Amerykańskie seriale typu „post-soap opera” – nowa generacja seriali telewizyjnych, lecz nie tylko w telewizji, „Kultura i Edukacja” 2014, nr 2.

Konersmann R., Filozofia kultury. Wprowadzenie, Warszawa 2009.

Kuligowski W., Antropologia współczesności. Wiele światów, jedno miejsce. Universitas, Krakow 2007.

Lessig L., Wolna kultura, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2005.

Lubelski T., Historia kina polskiego. Twórcy, filmy, konteksty, Videograf II, Katowice 2009.

Mitchell W.J.T., Czego chcą obrazy?, Warszawa 2013.

Morley D., Przestrzenie domu. Media, mobilność i tożsamość, NCK, Warszawa 2011.

Norman K. Denzin, Yvonna S. Lincoln (red.), Metody badań jakościowych, t. 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009.

Pokorna-Ignatowicz K., Telewizja w systemie politycznym i medialnym PRL. Między polityką a widzem, WUJ, Kraków 2003.

Rosińska Z., Michalik J. (red.), Co to jest filozofia kultury, Warszawa 2006.

Rothenbuhler E., Komunikacja rytualna. Od rozmowy codziennej do komunikacji medialnej, WUJ, Kraków 2003.

Smolińska T., Rodzina o sobie: folklorystyczny aspekt rodzinnej tradycji kulturowej, WSP Opole, 1992.

Sobolewska A., Mapy duchowe współczesności. Co nam zostało z Nowej Ery?, Warszawa 2009.

Wiedza KA7_WG1, KA7_WK2, KA7_WK4

Absolwent zna i rozumie:

1. w stopniu pogłębionym – miejsce i znaczenie nauk o kulturze i religii w relacji do nauk humanistycznych oraz społecznych, ich specyfikę

przedmiotową i metodologiczną w odniesieniu do interpretacji tekstów kultury

2. w stopniu zaawansowanym – kierunki i tendencje przeobrażeń we współczesnej kulturze, ma wiedzę o zależnościach między nimi

3. pojęcia z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego oraz dostrzega konieczność zarządzania zasobami własności

intelektualnej

Umiejętności KA7_UW1, KA7_UW2, KA7_UW3, KA7_UW6

Absolwent potrafi:

1. w pogłębiony, innowacyjny sposób wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje z wykorzystaniem różnych

metod i źródeł (pisanych, ikonicznych, elektronicznych etc.)

2. wykorzystać pogłębione umiejętności badawcze związane z formułowaniem i analizą problemów badawczych, doborem metod i

narzędzi, opracowaniem i prezentacją wyników pracy

3. rozpoznać różne wytwory kultury oraz przeprowadzić ich krytyczną i twórczą analizę i interpretację z wykorzystaniem samodzielnie

dobranych metod i technik w celu określenia ich znaczenia oraz ich oddziaływania społecznego i miejsca w procesach kulturowych

4. pisać rozprawy teoretyczne i krytyczne wykazując się umiejętnością samodzielnego doboru metodologii i literatury, bądź opracowania

nowych metod i narzędzi

Kompetencje społeczne: KA7_KK1, KA7_KK2, KA7_KO2

Absolwent jest gotów do:

1. krytycznej analizy posiadanej przez siebie wiedzy i posiadanych umiejętności, umiejętności ich samodzielnego poszerzania,

ustawicznego dokształcania się i rozwoju zawodowego, a także do zasięgania opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym

rozwiązaniem problemu

2. przyjęcia postawy aksjologicznej, związanej z krytyczną oceną wytworów kultury w celu rozwiązywania problemów poznawczych i

praktycznych

3. otwartości na nowe idee i poglądy, gotowości do podejmowania polemiki oraz zmiany opinii w świetle dostępnych danych i argumentów

w celu inspirowania działań na rzecz interesu publicznego

Ocena aktywności na seminarium, ocena pracy magisterskiej, egzamin ustny.