Chemia organiczna zaawansowana 310-CS2-1CORZ
Laboratorium (LAB) Rok akademicki 2024/25

1. J. Gawroński, K. Gawrońska, K. Kacprzak, M. Kwit “Współczesna synteza organiczna - wybór eksperymentów” Wydawnictwo Naukowe PWN 2004

2. D. G. Morris "Stereochemia", PWN, Warszawa, 2008

3. J. March "Chemia Organiczna: reakcje, mechanizmy, budowa"

4. W. Zieliński, A. Rajca (red.) "Metody spektroskopowe i ich zastosowanie do identyfikacji związków organicznych", WNT, Warszawa 1995

5. A. Vogel, "Preparatyka Organiczna", WNT, Warszawa 2007

6. J. McMurry "Chemia organiczna", PWN, Warszawa 2015

7. Artykuł naukowy dotyczący ćwiczenia laboratoryjnego

KP7_WG1 - Zna rodzaje reakcji organicznych, potrafi omówić i przedstawić w formie graficznej podstawowe i złożone mechanizmy reakcji organicznych zgodnie z aktualnym stanem wiedzy

KP7_WG2 - osiada rozszerzoną wiedzę z zakresu chemii organicznej, pozwalającą na omówienie budowy związków organicznych (uwzględniając ich budowę przestrzenną), ich właściwości fizycznych i chemicznych, wyjaśnienie mechanizmów. Zna metody syntezy i identyfikacji związków organicznych

KP7_WG7 - Posiada wiedzę z zakresu BHP, a w szczególności zna zasady bezpiecznego posługiwania się odczynnikami chemicznymi i rozpuszczalnikami oraz segregacji i utylizacji odpadów chemicznych. Ma umiejętność stosowania tej wiedzy w pracy laboratoryjnej i organizacji bezpiecznego samodzielnego stanowiska badawczego

KP7_UW1 - Potrafi zaplanować i wykonać eksperymenty naukowe z zakresu syntezy związków organicznych, dobierając odpowiednie ilości reagentów oraz właściwe szkło i sprzęty laboratoryjne

KP7_UW2 - Umie wybrać i zastosować odpowiednie metody pomiarowe w celu weryfikacji osiągnięcia celu syntetycznego oraz wykorzystać otrzymane informacje do określenia budowy związków organicznych

KP7_UW6 - Opanował w podstawowym zakresie umiejętność interpretacji widm IR, 1H NMR, 13C NMR. Potrafi porównywać i interpretować dane oraz zastosować znane rozwiązania w nowych sytuacjach w zakresie syntezy i analizy związków organicznych. Umie opracować sprawozdanie z przeprowadzonych badań

KP7_KO2 - Potrafi pracować w grupie, jak i samodzielnie. Posiada wiedzę z zakresu BHP oraz jest gotów stworzyć bezpieczne miejsce pracy własnej oraz dla innych członków grupy

KP7_WG1, KP7_WG2

weryfikacja: sprawdzian pisemny, sprawozdanie z wykonanego doświadczenia

KP7_WG7

weryfikacja: sprawozdanie z wykonanego doświadczenia

KP7_UW1, KP7_UW2, KP7_UW6

weryfikacja: sprawozdania i sprawdziany pisemne z ćwiczeń laboratoryjnych, systematyczna ocena pracy na ćwiczeniach laboratoryjnych; KP7_UW1 - quiz

KP7_KO2

weryfikacja: systematyczna ocena pracy na ćwiczeniach laboratoryjnych

1. Wykonanie 1-2 syntez (jedno lub dwuetapowych) z puli przygotowanych doświadczeń.

2. Sprawdzanie przygotowania do zajęć laboratoryjnych.

3. Ocena ciągła realizacji ćwiczenia laboratoryjnego i przestrzegania przepisów BHP w trakcie jego wykonywania.

4. Ocena sprawozdania pisemnego z wykonanego ćwiczenia.

5. Sprawdziany pisemne z wiedzy teoretycznej dotyczącej wykonanego ćwiczenia laboratoryjnego.

6. Ocena z quizu kończącego zajęcia, który ma za zadanie sprawdzić zdobyte umiejętności praktyczne.

7. Obecność na wszystkich zajęciach jest obowiązkowa

Warunkiem zaliczenia laboratorium jest spełnienie wszystkich powyższych wymagań oraz uzyskanie ocen pozytywnych z quizu, sprawozdania/-ń i sprawdzianu/-ów pisemnego/-ych.

Kryteria oceniania zgodnie z przyjętym Regulaminem studiów UwB.

Odrabianie nieobecności powinno nastąpić w terminie uzgodnionym z prowadzącym.

Preparaty:

1. Reakcja Dielsa-Aldera bezwodnika maleinowego i furanu. Estryfikacja otrzymanego adduktu metodą Steglicha.

2. Synteza 5,6-epoksycholesterolu z cholesterolu.

3. Synteza fenyloseryny w reakcji kondensacji benzaldehydu z glicyną.

4. Synteza cynamononitrylu w reakcji kondensacji benzaldehydu z acetonitrylem.

5. Synteza (S)-(+)-4-karboksy-gama-butyrolaktonu z kwasu L-glutaminowego. Estryfikacja (S)-(+)-4-karboksy-gama-butyrolaktonu.

6. Rozdział D,L-alfa-fenyloetyloaminy na enancjomery.

7. Synteza benzoesanu fenylu metodą Schotten–Baumanna.

ćwiczenia praktyczne, obserwacja, metody problemowe, pogadanka objaśniająca