Seminarium dyplomowe

humanizujące
kierunkowe
obowiązkowe
seminaria licencjackie

w sali

Seminarium dyplomowe prowadzone w języku francuskim; poświęcone jest analizie wybranych zjawisk z zakresu literatury, kultury i historii Francji oraz krajów francuskojęzycznych. Przedmiotami wprowadzającymi są: Historia Literatury Francuskiej, Teoria literatury, stylistyka praktyczna, PNJF.

Student powinien wykazać się umiejętnością ogólnej analizy i syntezy tekstu literackiego, wiedzą z zakresu historii literatury oraz umiejętnością wykorzystywania wskazanego materiału w redagowaniu pracy licencjackiej.

TEMATY PRAC LICENCJACKICH NA ROK AKADEMICKI 2021/2022

1. z zakresu literatury i filozofii

a. Dramat „Muchy” Jean-Paul Sartre’a jako ilustracja tez egzystencjalizmu ateistycznego

(w oparciu o: « Muchy », Jean-Paul Sartre; L’existentialisme est un humanisme, J.-P. Sartre ; L’être et le néant, J.-P. Sartre)

b. Dramat « Bez pochówku » Jean-Paul Sartre’a jako ilustracja teorii teatru zaangażowanego

(w oparciu o: «Bez pochówku », J.-P. Sartre; Qu’est-ce que la littérature?, J.-P. Sartre)

c. Dramat « Sprawiedliwi » Alberta Camusa jako ilustracja koncepcji rewolucji i buntu

(w oparciu o: „Sprawiedliwi”, A. Camus; L’Homme révolté, A. Camus; Le mythe de Sisyphe, A. Camus)

2. z zakresu literatury i estetyki

a. Dramat „Nieporozumienie” Alberta Camusa jako przykład fait divers w literaturze

(w oparciu o: „Nieporozumienie”, A. Camus)

b. Koncepcja absurdu według Alberta Camusa na przykładzie opowiadań „Zaślubiny w Tipasa” i „Lato”

(w oparciu o: „Zaślubiny w Tipasa”, A. Camus; „Lato”, A. Camus)

c. Koncepcja absurdu według Eugène’a Ionesco i Samuela Becketta, na przykładzie dramatów „Łysa śpiewaczka” i „Czekając na Godota”

(w oparciu o: „Łysa śpiewaczka”, E. Ionesco; „Czekając na Godota”, S. Beckett; Notes et contre-notes, E. Ionesco; Le théâtre de l’absurde, Martin Esslin)

d. Natura w dziełach Baudelaire’a i Apollinaire’a.

e. Mit Orfeusza w literaturze francuskiej, na przykładzie wybranych utworów literackich i dzieł malarskich

(w oparciu o: wiersz Que n’ay-je encor..., Joachim Du Bellay; wiersz Ma bohème, Arthur Rimbaud; wiersz Orphée innombrable, Jean Mambrino; zbiór wierszy Le Bestiaire ou Cortège d’Orphée, Guillaume Apollinaire; cykl obrazów Gustava Moreau Cycle d’Orphée – Le Midi: le chant; obraz Nicolasa Poussina Orphée et Euridice)

f. Nowoczesność w wierszach awangardy lat 20. XX wieku (w oparciu o: Zone; Guillaume’a Apollinaire’a; Les Pâques à New York, Blaise’a Cendrarsa ; La Prose du Transsibérien et de la petite Jeanne de France, Blaise’a Cendrarsa)

g. Kryzys tożsamości w literaturze antylskiej I poł. XX wieku (w oparciu o utwory Aimé Césaire’a – Le cahier d’un retour au pays natal ; wiersze Guy Tiroliena – Prière d’un petit enfant nègre ; i Léona Gontrana Damasa - Hoquet)

h. Mit w teatrze francuskim XX w., na podstawie utworów Giraudoux (Elektra), Sartre’a (Muchy) i Anouilha (Antygona).

Bibliografia selektywna:

1. Jaroszyński Czesław, Jaroszyński Piotr, Kultura słowa. Podstawy retoryki klasycznej

2. Głowiński Michał, Zarys teorii literatury

3. Adamski Jerzy, Historia literatury francuskiej

4. Boy-Żeleński Tadeusz, Szkice z literatury francuskiej, tom I i II

5. Kroker Wiesław, Piłaszewicz Agnieszka, Anthologie de la critique littéraire française.

6. Patrice Pavis, Dictionnaire du théâtre (lub w wersji polskiej Słownik teatru)

7. Lagarde, Michard, Moyen-Age – XX siècle

8. Bordas, Histoire de la littérature française du XIX – XX siècle

9. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych, PAN

10. Osuchowska Barbara, Poradnik autora, tłumacza i redaktora

11. Schopenhauer Arthur, Erystyka, czyli o sztuce prowadzenia sporów

Studenci uczęszczający w zajęciach poddani są ocenianiu bieżącemu, którego elementami są

• obecność (do dwóch nieobecności nieusprawiedliwionych w semestrze)

• aktywny udział w zajęciach (wygłaszanie krótkich exposé na tematy wskazane przez prowadzącego)

• pierwszy semestr: prezentowanie etapów pracy, złożenie pierwszego rozdziału;

• drugi semestr: złożenie całej pracy dyplomowej do końca maja

Uwaga: nieprzestrzeganie terminów składania poszczególnych części pracy skutkuje obniżeniem oceny za pracę lub brakiem zgody na dopuszczenie do obrony w pierwszym terminie.

humanizujące
kierunkowe
obowiązkowe
seminaria licencjackie

w sali

Seminarium dyplomowe prowadzone w języku francuskim; poświęcone jest analizie wybranych zjawisk z zakresu literatury, kultury i historii Francji oraz krajów francuskojęzycznych. Przedmiotami wprowadzającymi są: Historia Literatury Francuskiej, Teoria literatury, stylistyka praktyczna, PNJF.

Student powinien wykazać się umiejętnością ogólnej analizy i syntezy tekstu literackiego, wiedzą z zakresu historii literatury oraz umiejętnością wykorzystywania wskazanego materiału w redagowaniu pracy licencjackiej.

TEMATY PRAC LICENCJACKICH NA ROK AKADEMICKI 2021/2022

1. z zakresu literatury i filozofii

a. Dramat „Muchy” Jean-Paul Sartre’a jako ilustracja tez egzystencjalizmu ateistycznego

(w oparciu o: « Muchy », Jean-Paul Sartre; L’existentialisme est un humanisme, J.-P. Sartre ; L’être et le néant, J.-P. Sartre)

b. Dramat « Bez pochówku » Jean-Paul Sartre’a jako ilustracja teorii teatru zaangażowanego

(w oparciu o: «Bez pochówku », J.-P. Sartre; Qu’est-ce que la littérature?, J.-P. Sartre)

c. Dramat « Sprawiedliwi » Alberta Camusa jako ilustracja koncepcji rewolucji i buntu

(w oparciu o: „Sprawiedliwi”, A. Camus; L’Homme révolté, A. Camus; Le mythe de Sisyphe, A. Camus)

2. z zakresu literatury i estetyki

a. Dramat „Nieporozumienie” Alberta Camusa jako przykład fait divers w literaturze

(w oparciu o: „Nieporozumienie”, A. Camus)

b. Koncepcja absurdu według Alberta Camusa na przykładzie opowiadań „Zaślubiny w Tipasa” i „Lato”

(w oparciu o: „Zaślubiny w Tipasa”, A. Camus; „Lato”, A. Camus)

c. Koncepcja absurdu według Eugène’a Ionesco i Samuela Becketta, na przykładzie dramatów „Łysa śpiewaczka” i „Czekając na Godota”

(w oparciu o: „Łysa śpiewaczka”, E. Ionesco; „Czekając na Godota”, S. Beckett; Notes et contre-notes, E. Ionesco; Le théâtre de l’absurde, Martin Esslin)

d. Natura w dziełach Baudelaire’a i Apollinaire’a.

e. Mit Orfeusza w literaturze francuskiej, na przykładzie wybranych utworów literackich i dzieł malarskich

(w oparciu o: wiersz Que n’ay-je encor..., Joachim Du Bellay; wiersz Ma bohème, Arthur Rimbaud; wiersz Orphée innombrable, Jean Mambrino; zbiór wierszy Le Bestiaire ou Cortège d’Orphée, Guillaume Apollinaire; cykl obrazów Gustava Moreau Cycle d’Orphée – Le Midi: le chant; obraz Nicolasa Poussina Orphée et Euridice)

f. Nowoczesność w wierszach awangardy lat 20. XX wieku (w oparciu o: Zone; Guillaume’a Apollinaire’a; Les Pâques à New York, Blaise’a Cendrarsa ; La Prose du Transsibérien et de la petite Jeanne de France, Blaise’a Cendrarsa)

g. Kryzys tożsamości w literaturze antylskiej I poł. XX wieku (w oparciu o utwory Aimé Césaire’a – Le cahier d’un retour au pays natal ; wiersze Guy Tiroliena – Prière d’un petit enfant nègre ; i Léona Gontrana Damasa - Hoquet)

h. Mit w teatrze francuskim XX w., na podstawie utworów Giraudoux (Elektra), Sartre’a (Muchy) i Anouilha (Antygona).

Bibliografia selektywna:

1. Jaroszyński Czesław, Jaroszyński Piotr, Kultura słowa. Podstawy retoryki klasycznej

2. Głowiński Michał, Zarys teorii literatury

3. Adamski Jerzy, Historia literatury francuskiej

4. Boy-Żeleński Tadeusz, Szkice z literatury francuskiej, tom I i II

5. Kroker Wiesław, Piłaszewicz Agnieszka, Anthologie de la critique littéraire française.

6. Patrice Pavis, Dictionnaire du théâtre (lub w wersji polskiej Słownik teatru)

7. Lagarde, Michard, Moyen-Age – XX siècle

8. Bordas, Histoire de la littérature française du XIX – XX siècle

9. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych, PAN

10. Osuchowska Barbara, Poradnik autora, tłumacza i redaktora

11. Schopenhauer Arthur, Erystyka, czyli o sztuce prowadzenia sporów

Studenci uczęszczający w zajęciach poddani są ocenianiu bieżącemu, którego elementami są

• obecność (do dwóch nieobecności nieusprawiedliwionych w semestrze)

• aktywny udział w zajęciach (wygłaszanie krótkich exposé na tematy wskazane przez prowadzącego)

• pierwszy semestr: prezentowanie etapów pracy, złożenie pierwszego rozdziału;

• drugi semestr: złożenie całej pracy dyplomowej do końca maja

Uwaga: nieprzestrzeganie terminów składania poszczególnych części pracy skutkuje obniżeniem oceny za pracę lub brakiem zgody na dopuszczenie do obrony w pierwszym terminie.

humanizujące
kierunkowe
obowiązkowe
seminaria licencjackie

w sali

Seminarium dyplomowe prowadzone w języku francuskim; poświęcone jest analizie wybranych zjawisk z zakresu literatury, kultury i historii Francji oraz krajów francuskojęzycznych. Przedmiotami wprowadzającymi są: Historia Literatury Francuskiej, Teoria literatury, stylistyka praktyczna, PNJF.

Student powinien wykazać się umiejętnością ogólnej analizy i syntezy tekstu literackiego, wiedzą z zakresu historii literatury oraz umiejętnością wykorzystywania wskazanego materiału w redagowaniu pracy licencjackiej.

TEMATY PRAC LICENCJACKICH NA ROK AKADEMICKI 2021/2022

1. z zakresu literatury i filozofii

a. Dramat „Muchy” Jean-Paul Sartre’a jako ilustracja tez egzystencjalizmu ateistycznego

(w oparciu o: « Muchy », Jean-Paul Sartre; L’existentialisme est un humanisme, J.-P. Sartre ; L’être et le néant, J.-P. Sartre)

b. Dramat « Bez pochówku » Jean-Paul Sartre’a jako ilustracja teorii teatru zaangażowanego

(w oparciu o: «Bez pochówku », J.-P. Sartre; Qu’est-ce que la littérature?, J.-P. Sartre)

c. Dramat « Sprawiedliwi » Alberta Camusa jako ilustracja koncepcji rewolucji i buntu

(w oparciu o: „Sprawiedliwi”, A. Camus; L’Homme révolté, A. Camus; Le mythe de Sisyphe, A. Camus)

2. z zakresu literatury i estetyki

a. Dramat „Nieporozumienie” Alberta Camusa jako przykład fait divers w literaturze

(w oparciu o: „Nieporozumienie”, A. Camus)

b. Koncepcja absurdu według Alberta Camusa na przykładzie opowiadań „Zaślubiny w Tipasa” i „Lato”

(w oparciu o: „Zaślubiny w Tipasa”, A. Camus; „Lato”, A. Camus)

c. Koncepcja absurdu według Eugène’a Ionesco i Samuela Becketta, na przykładzie dramatów „Łysa śpiewaczka” i „Czekając na Godota”

(w oparciu o: „Łysa śpiewaczka”, E. Ionesco; „Czekając na Godota”, S. Beckett; Notes et contre-notes, E. Ionesco; Le théâtre de l’absurde, Martin Esslin)

d. Natura w dziełach Baudelaire’a i Apollinaire’a.

e. Mit Orfeusza w literaturze francuskiej, na przykładzie wybranych utworów literackich i dzieł malarskich

(w oparciu o: wiersz Que n’ay-je encor..., Joachim Du Bellay; wiersz Ma bohème, Arthur Rimbaud; wiersz Orphée innombrable, Jean Mambrino; zbiór wierszy Le Bestiaire ou Cortège d’Orphée, Guillaume Apollinaire; cykl obrazów Gustava Moreau Cycle d’Orphée – Le Midi: le chant; obraz Nicolasa Poussina Orphée et Euridice)

f. Nowoczesność w wierszach awangardy lat 20. XX wieku (w oparciu o: Zone; Guillaume’a Apollinaire’a; Les Pâques à New York, Blaise’a Cendrarsa ; La Prose du Transsibérien et de la petite Jeanne de France, Blaise’a Cendrarsa)

g. Kryzys tożsamości w literaturze antylskiej I poł. XX wieku (w oparciu o utwory Aimé Césaire’a – Le cahier d’un retour au pays natal ; wiersze Guy Tiroliena – Prière d’un petit enfant nègre ; i Léona Gontrana Damasa - Hoquet)

h. Mit w teatrze francuskim XX w., na podstawie utworów Giraudoux (Elektra), Sartre’a (Muchy) i Anouilha (Antygona).

Bibliografia selektywna:

1. Jaroszyński Czesław, Jaroszyński Piotr, Kultura słowa. Podstawy retoryki klasycznej

2. Głowiński Michał, Zarys teorii literatury

3. Adamski Jerzy, Historia literatury francuskiej

4. Boy-Żeleński Tadeusz, Szkice z literatury francuskiej, tom I i II

5. Kroker Wiesław, Piłaszewicz Agnieszka, Anthologie de la critique littéraire française.

6. Patrice Pavis, Dictionnaire du théâtre (lub w wersji polskiej Słownik teatru)

7. Lagarde, Michard, Moyen-Age – XX siècle

8. Bordas, Histoire de la littérature française du XIX – XX siècle

9. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych, PAN

10. Osuchowska Barbara, Poradnik autora, tłumacza i redaktora

11. Schopenhauer Arthur, Erystyka, czyli o sztuce prowadzenia sporów

Studenci uczęszczający w zajęciach poddani są ocenianiu bieżącemu, którego elementami są

• obecność (do dwóch nieobecności nieusprawiedliwionych w semestrze)

• aktywny udział w zajęciach (wygłaszanie krótkich exposé na tematy wskazane przez prowadzącego)

• pierwszy semestr: prezentowanie etapów pracy, złożenie pierwszego rozdziału;

• drugi semestr: złożenie całej pracy dyplomowej do końca maja

Uwaga: nieprzestrzeganie terminów składania poszczególnych części pracy skutkuje obniżeniem oceny za pracę lub brakiem zgody na dopuszczenie do obrony w pierwszym terminie.