Seminarium licencjackie

obowiązkowe

w sali

W efekcie rocznego kursu seminaryjnego student zyskuje rozpoznanie następujących zagadnień:

1. metodologia przygotowania egzaminu licencjackiego (zwłaszcza części wybranej przez studenta – którą nazwać można „prezentacją licencjacką”, jest ona często dobrą wprawką i wstępem do późniejszego pisania pracy magisterskiej); cele, formy, metody naukowego rozpoznawania wybranego obszaru tematycznego, sposoby gromadzenia i opracowywania źródeł, rozumienie specyfiki i nieoczywistości terminologicznej, genologicznej, znaczeniowej omawianego zagadnienia;

2. metodologia badań literatury średniowiecza, renesansu i baroku (stan i perspektywy badań, opracowania, przyjęte w refleksji literaturoznawczej metody analizy, opisu i interpretacji zjawisk związanych z twórczością autorów polskich i europejskich, ich recepcją i miejscem w kulturze);

3. problemy filozoficzne, nurty estetyczne i etyczne, konwencje gatunkowe, sposoby obrazowania świata w literaturze średniowiecza, renesansu i baroku (zjawiska charakterystyczne dla literatury tego okresu, jej związek z kulturą).

Seminarium licencjackie powinno kończyć się egzaminem licencjackim, którego zakres obejmuje tematykę seminarium z uwzględnieniem szczególnych (pogłębionych) studiów uczestnika seminarium nad konkretnym problemem badawczym. W trakcie uczestniczenia w seminarium studenci zapoznają się z proponowaną literaturą przedmiotu (tekstami teoretycznymi i tekstami literackimi), poddają dyskusji teksty teoretyczne, zapoznają się ze specyfiką rozwoju i znaczenia polskiego i europejskiego pozytywizmu i neoromantyzmu. Uczestnicy seminarium licencjackiego rozumieją zależności terminologiczne, kwalifikacyjne, umieją wskazać na osocze historycznoliterackie omawianych zagadnień. Równolegle przygotowują także poszczególne części wybranego z tematyki seminarium materiału badawczego, który prezentują podczas zajęć seminaryjnych (pod koniec drugiego semestru). Wybrany przez studentów materiał badawczy – sproblematyzowany i uspójniony – stanowi część zakresu egzaminu licencjackiego. Uczestnicy seminarium przedstawiają pod koniec drugiego semestru wyniki swych poszukiwań i badań w formie autoreferatów, stanowiących punkt wyjścia do dyskusji uczestników zajęć. Autoreferaty winny stanowić prezentację myśli przewodniej i założeń badawczych (konspekt), ponadto ujawniać samodzielnie przygotowanego fragmentu prezentacji, który następnie poddany jest dyskusji. Dzięki temu student ma możliwość wysłuchania formułowanych w czasie dyskusji uwag uczestników zajęć, ich wskazówek, dopowiedzeń, uzupełnień, podpowiedzi, sugestii. Dyskusja umożliwia studentowi uzyskanie potwierdzenia własnych spostrzeżeń, akceptacji własnej ścieżki badawczej, rozumienia i interpretacji tekstów literackich, porządku rozwijania wstępnych (często intuicyjnych) tez. Ponadto staje się dobrym fundamentem do zobaczenia ewentualnych pęknięć konstrukcji prezentacji, niekonsekwencji lub przeoczeń autorskich. Pomaga dopełnić i uspójnić projekt badawczy studenta. Dzięki możliwości słuchania autoreferatów wygłaszanych przez uczestników seminarium oraz uczestniczeniu w dyskusji przyszły licencjat ma możliwość poznania warsztatów badawczych i metod pracy innych studentów, co pozwala na ciągłą weryfikację własnej postawy i przyjętych przez siebie rozwiązań.

Literatura dobierana jest indywidualnie, w zależności od tematu wybranego przez studenta.

Literatura wprowadzająca w tematykę seminarium "Dawna literatura popularna":

- Michałowska T. , Literatura okolicznościowa, w: Słownik literatury staropolskiej, red. tejże, Wrocław 1998, s. 480−485.

- Ślękowa L., Muza domowa. Okolicznościowa poezja rodzinna czasów renesansu i baroku, Wrocław 1991.

- Walczak B., Staropolska poezja okolicznościowa, „Lingua ac Communitas” 20014, t. 24, s. 5−12.

- Krzyżanowski J., Romans polski wieku XVI, Warszawa 1962.

- Maciejewska I., Romans można pojmować różnie, w: Gatunki literackie. Tradycja a współczesne przemiany, red. D. Ossowska, Z. Chojnowski, Olsztyn 1996, s. 17–25.

- Martuszewska A., Architektonika literackiego romansu, Gdańsk 2014.

- Michałowska T., Między poezją a wymową. Konwencje i tradycje staropolskiej prozy nowelistycznej, Wrocław 1970.

- Michałowska T., Nowela, w: Słownik literatury staropolskiej, red. T. Michałowska, B. Otwinowska, E. Sarnowska-Temeriusz, Wrocław 2002, s. 584–589.

- Michałowska T., Romans, w: Słownik literatury staropolskiej, red. T. Michałowska, B. Otwinowska, E. Sarnowska-Temeriusz, Wrocław 2002, s. 822–829.

- Michałowska T., Romans XVII i pierwszej połowy XVIII wieku w Polsce. Analiza struktury gatunkowej, w: Problemy literatury staropolskiej. Praca zbiorowa. Seria 1, red. J. Pelc, Wrocław 1972, s. 427–498.

- Wierzbicka-Trwoga K., Historyja, romans, powieść. Różne oblicza tego samego zjawiska, w: Powieść dziś. Teorie, tradycje, interpretacje, red. A. Skubaczewska-Pniewska, J. Tuszyńska, Toruń 2019, s. 131–146.

- Wolański A., Edycja tekstów. Praktyczny poradnik, Warszawa 2008.

- Maćkiewicz J., Jak pisać teksty naukowe?, Gdańsk 2001.

- ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność) – 70%

- prezentacja autoreferatu – 30%

obowiązkowe
seminaria licencjackie

w sali

Seminarium licencjackie poświęcone jest wybranym zjawiskom współczesnej polszczyzny. W trakcie seminarium studenci zapoznają się z wybraną literaturą przedmiotu i poddają dyskusji teksty teoretyczne. W trakcie seminarium studenci opracowują wybrane zagadnienia badawcze, które zostaną przedstawione w pracy licencjackiej. W ramach seminarium student pisze pracę licencjacką, która powstaje jako projekt indywidualny pod kierownictwem opiekuna naukowego, realizowany wedle określonych standardów i przyjętego harmonogramu. Od studenta wymaga się umiejętności samodzielnego docierania do źródeł, właściwego doboru materiału, tematyki i zakresu pracy. Seminarium kształci umiejętność dyskusji, komponowania pracy pisemnej, poprawność językową,

formalną i merytoryczną. Przygotowuje do ustnych wypowiedzi w czasie

egzaminu – obrony pracy dyplomowej.

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotów: obowiązkowy

Dziedzina: nauki humanistyczne, dyscyplina: językoznawstwo

Rok studiów/semestr: III rok/semestr zimowy i letni

Wymagania wstępne: brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych: 60 godzin seminarium

Metody dydaktyczne: elementy wykładu, dyskusja moderowana, konsultacje

Punkty ECTS: 20

Bilans nakładu pracy studenta: uczestnictwo w seminarium - 60 godz.; udział w konsultacjach 180; przygotowanie się do zajęć i napisanie pracy licencjackiej -360 godz.. Razem 540 godz., co odpowiada 20 punktom ECTS

Wskaźniki ilościowe:

Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela - 60 godz. + 180 godz. =240 godz., co odpowiada 8 punktom ECTS. Nakład pracy studenta, który nie wymaga bezpośredniego udziału nauczyciela - 360 godz. (przygotowanie prezentacji - 50 godz., kwerenda biblioteczna - 10 godz.; gromadzenie i opracowanie materiału - 90 godz., napisanie pracy - 160 godz., redakcja i korekta pracy - 25 godz., przygotowanie do egzaminu dyplomowego - 25 godz.)., co odpowiada 12 punktom ECTS.

Literatura

Anusiewicz J., Językoznawstwo kulturowe. Zarys problematyki, Wrocław 1994.

Bartmiński J., (red.), Współczesny język polski, Lublin 2001.

Bartmiński J., Czym zajmuje się etnolingwistyka? „Akcent”, 4/26 (1986), s. 16-22.

Lakoff G., Johnson M., Metafory w naszym życiu, Warszawa, 1988.

Maćkiewicz J., Jak pisać teksty naukowe?, Gdańsk 2001.

Sapir E., Kultura, język, osobowość, Warszawa 1978.

Wierzbicka A., Język – umysł – kultura, Warszawa 1999.

Wierzbicka A., Semantyka. Jednostki elementarne i uniwersalne, Lublin 2006.

Wierzbicka A., Słowa klucze. Różne języki – różne kultury, Warszawa 2007

Wolański A., Edycja tekstów. Praktyczny poradnik, Warszawa 2008.

Literatura dobierana jest indywidualnie, w zależności od tematu wybranego przez studenta.

obowiązkowe
seminaria licencjackie

w sali

Seminarium licencjackie poświęcone jest wybranym zjawiskom współczesnej polszczyzny. W trakcie seminarium studenci zapoznają się z wybraną literaturą przedmiotu i poddają dyskusji teksty teoretyczne. W trakcie seminarium studenci opracowują wybrane zagadnienia badawcze, które zostaną przedstawione w pracy licencjackiej. W ramach seminarium student pisze pracę licencjacką, która powstaje jako projekt indywidualny pod kierownictwem opiekuna naukowego, realizowany wedle określonych standardów i przyjętego harmonogramu. Od studenta wymaga się umiejętności samodzielnego docierania do źródeł, właściwego doboru materiału, tematyki i zakresu pracy. Seminarium kształci umiejętność dyskusji, komponowania pracy pisemnej, poprawność językową,

formalną i merytoryczną. Przygotowuje do ustnych wypowiedzi w czasie

egzaminu – obrony pracy dyplomowej.

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Rodzaj przedmiotów: obowiązkowy

Dziedzina: nauki humanistyczne, dyscyplina: językoznawstwo

Rok studiów/semestr: III rok/semestr zimowy i letni

Wymagania wstępne: brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych: 60 godzin seminarium

Metody dydaktyczne: elementy wykładu, dyskusja moderowana, konsultacje

Punkty ECTS: 20

Bilans nakładu pracy studenta: uczestnictwo w seminarium - 60 godz.; udział w konsultacjach 180; przygotowanie się do zajęć i napisanie pracy licencjackiej -360 godz.. Razem 540 godz., co odpowiada 20 punktom ECTS

Wskaźniki ilościowe:

Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela - 60 godz. + 180 godz. =240 godz., co odpowiada 8 punktom ECTS. Nakład pracy studenta, który nie wymaga bezpośredniego udziału nauczyciela - 360 godz. (przygotowanie prezentacji - 50 godz., kwerenda biblioteczna - 10 godz.; gromadzenie i opracowanie materiału - 90 godz., napisanie pracy - 160 godz., redakcja i korekta pracy - 25 godz., przygotowanie do egzaminu dyplomowego - 25 godz.)., co odpowiada 12 punktom ECTS.

Literatura

Anusiewicz J., Językoznawstwo kulturowe. Zarys problematyki, Wrocław 1994.

Bartmiński J., (red.), Współczesny język polski, Lublin 2001.

Bartmiński J., Czym zajmuje się etnolingwistyka? „Akcent”, 4/26 (1986), s. 16-22.

Lakoff G., Johnson M., Metafory w naszym życiu, Warszawa, 1988.

Maćkiewicz J., Jak pisać teksty naukowe?, Gdańsk 2001.

Sapir E., Kultura, język, osobowość, Warszawa 1978.

Wierzbicka A., Język – umysł – kultura, Warszawa 1999.

Wierzbicka A., Semantyka. Jednostki elementarne i uniwersalne, Lublin 2006.

Wierzbicka A., Słowa klucze. Różne języki – różne kultury, Warszawa 2007

Wolański A., Edycja tekstów. Praktyczny poradnik, Warszawa 2008.

Literatura dobierana jest indywidualnie, w zależności od tematu wybranego przez studenta.